"Saftık. İyi niyetliydik.Tutkuluyduk .Değişim istedik.Birliğe ,demokrasiye güvendik.Adaletin er geç yerini bulacağına.Sınıfsal , toplumsal kalkınmaya.Fakat zamanla yitirdik inancımızı.Yenildik.."
"Eğdim başımı, şapkamın gölgesinde kuruladım yüzümü masanın kırıntılı örtüsünün ucuyla. Ceket cebinde bir mendil bile taşımıyordu Orhan Veli. Bir mendili bile yoktu garip Orhanımın.
"Sevmişti beni. Öyle dedi. Sevebilmişti. Biz birbirimize ait olamasak da, ben saten şapkalarımı giysem de, onun bir mendili olmasa da sevebilmişti beni. Belki gerisi o kadar da mühim değildi. "