John Fowles Sözleri ve Alıntıları
John Fowles sözleri ve alıntılarını, John Fowles kitap alıntılarını, John Fowles en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
“Bu deneyim. Bir kitabın yarısına gelmek gibi. Bunu kolay kolay çöpe atamam öyle.”
üzerimde karakter deneyleri yapan'a.
Sen normalsin, bu senin için katlanılır bir şey.
Kendimi dünyanın tam ortasında, küçücük bir kutunun içinde hissediyorum. Dünyanın bütün ağırlığı içinde bulunduğum bu küçük kutunun üzerine çöküyor. Kutu ufalıyor, ufalıyor, ufalıyor. Büzüştüğünü hissedebiliyorum. Bazen haykırmak istiyorum. Sesim kısılıncaya kadar. Ölünceye kadar. Yazamıyorum. Sözcükleri bulamıyorum. Tam umutsuzluk.
"Ama siz yaşamımı çekilir kılan tek varlıksınız."
...
"Eğer giderseniz, herhalde canıma kıyardım."
Sıra sıra kelebekler arasındaki bir örnekten başka bir şey değilim.
Sayfa 227 - AyrıntıKitabı okudu
Mutluluk; yaşam boyu insanın sadece bir kere başına gelen, belkide hiç gelmeyen bir şeydi; hep düşlenen ama gerçekleşeceğine inanılmayan bir şey.
“Ne okunan yığınla kitap ne de akıl yürütmeyle varılan sonuçlar doğrudan edinilen tecrübenin yerini tutabilirdi.”
Sayfa 10 - Ayrıntı yayınlarıKitabı okudu
Ama dua etmek insanı rahatlatıyor.
Sayfa 122 - AyrıntıKitabı okudu
Buraya geldiğimden beri, dünyadaki bütün saatler yüzyıllarca geri kaldı.
Çölde iki insan, hem kendilerini bulmaya çalışan, hem de birlikte yaşayabilecekleri bir vaha arayan iki kişi.
Dürüstlüğü ve özgürlüğü ve eliaçıklığı seviyorum. Yaratmayı seviyorum; yapmayı seviyorum. Dolu dolu yaşamayı seviyorum; oturmayan, seyretmeyen, kopya çekmeyen ve yüreği ölmemiş olan her şeyi seviyorum.
Sayfa 231 - Ayrıntı EdebiyatKitabı okudu
Bizim neslin tamamı böyle. Hepimiz aynı şeyleri hissediyoruz.
Sayfa 150 - Ayrıntı YayınlarıKitabı yarım bıraktı
Buruk bir hüzün kapladı içimi, hem hatırlama hem de anlamanım verdiği bir hüzün; neler olduğunu be aslında neler olabileceğini hatırlamak ve hepsinin geçmişte kaldığını anlamak;
Bir zamanlar insan kendi hazlarını yaratabileceğine inanıyordu; şimdi onların bedelini ödemesi gerektiğine inanıyor. Sanki çiçekler artık tarlalarda ve bahçelerde değil de; sadece çiçekçi dükkânlarında yetişiyormuş gibi.
“Adaletten anladığı yegâne şey, kendisinin haklı olduğuydu.”
