En Eski Nezihe Meriç Sözleri ve Alıntıları
En Eski Nezihe Meriç sözleri ve alıntılarını, en eski Nezihe Meriç kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
'' Benim akşam güneşlerine karşı oturup hayatımı düşünmelerimde bir şey var. ''
Öğretmen
Tam iki günden beri baharın geldiğini biliyor. Rüzgarın yanaklarından esip geçişi iki gün önce değişti. Ben her şeyi yanaklarımla seviyorum. Öpmekten çok. Onun yüzüne yanağımı dayamayı... yani sevgilim değil, sevdiğim, aşk yerine sevgi. Bunu demek istiyor. Nazlım, garibim, sevdiğim, yavrucağım...
Sayfa 16Kitabı okudu
Zor Yokuşu
Artık, sesini ve yüzünü unutmaya - mı- başladım. Bundan ne acı, ne mutsuzluk duyuyorum...
Sayfa 87Kitabı okudu
Ölümle tanıştık.
Geldi, aldı.
Uçtu gitti.
Sayfa 114Kitabı okudu
Kederliyim kederli
Gece. Gece de kederli.
Karanlık. Karanlık da kederli.
Işığı yanmayan lambalar da, ufaklı büyüklü lekeler halindeler, orada burada. Keder içindeler. Işık'larını kaybettiler. Ben de. Ben de Sevincimi, yürüyüşümün ahengini, sesimi, sonunda da gözyaşlarımı kaybettim.. sadece kederliyim artık.
Sayfa 114Kitabı okudu
Bir şarkının, belli aralıklarla yinelenen en güzel yeri gibidir annemin gülüşü.
Sayfa 36 - YKY
Küçücük bir yere sığınmak istiyorum, duvarlara yakın olmak..
YKY
Yüreğin sesine gelince, onu dillendirmek şairlerin işi. Benim haddim değil. Ben sadece yangınını duyabilirim içimde sızım sızım
Yaşam sıkıntıları, alkolik olmaya yatkın bir koca, yeni yetişen
içine dönük bir oğul yetiştirmek. Yok, hiç kolay değildir.
Neler çektim ben be! -İlk kitaplar hep onun elinden geldi bana.
Okumaya başlayınca, birden başka memleketler sardı çevremi.
İnsanlar kaynaşmaya başladı. Birer ikişer arkadaşlar, dostlar
edinmeye başladım; kitaplarda yaşayan. Kalabalığa karıştım
ben de. Artık haksızlıklarla savaşmaya başlamıştım onlarla bir
olup. Kitabım elimde köşelere çekilip, usul usul aşkın gözyaşlarını
döküyordum. Şurası kesin, bizim ev halkından biri değil
dim artık. Onlara yabancıydım. Küçük yaşta annemle babamın
birer kıç yalayıcı olduklarını, -Bunu bir kitapta okuyunca, önce
ne olduğunu anlayamamıştım, deyimi bilmiyordum o z am anrüşvet
yediklerini, babamın adının birtakım yolsuzluklara karıştığını
biliyordum.
İstanbul yıkıla yıkıla her gün biraz daha gidiyor elimizden: Acı, ağlamaklı bir sızı dolanıyor bize. Yalnızlık gibi bir duygu bu.
Sayfa 7 - YKY
Bir çınar; çok eski çağların çınarı ama, yepyeni. Hem büyük, hem yeşil, hem güzel. Oracıkta bir kır kahvesi, üç masalık. Denize karşı.
...
Çay mı? Taze demlenmiş. Limonata? Buz! İhtiyar kahvecinin, özel olarak yedi dağın limonundan yaptığı limonatası. Bir de " bir şey" daha. Bilin bakalım ne? Bir mermer çeşme. Musluğu falan yok. Ha akar, ha akar. Yemyeşil çayır çimen akar, mavi gökyüzü akar, ışık almaz çam ormanları akar. Oh! Yıkayın elinizi; bol su çarpın yüzünüze...Islatın saçlarınızı, ensenizi? Ha şöyle canım! Uzatıp bacaklarınızı oturun şimdi. "Aman usta bana bir şeyler getir. Kuzum. Ne istersen getir. Bir şiir getir, biraz deminki sevinçten, getir işte. Ve demli bir çay!"
Sayfa 15 - YKY
Metin Altıok
Önceleri bir kuru daldım ama
Tuttum yapraklar açtım
Seni görünce dünyaya.
Sayfa 23 - Yapı Kredi Yayınları 1.Baskı Nisan 1998 / "Yandırma" öyküsünde Metin Altıok dizeleri
"Gecenin karanlığında, yalnızlıkla bir arada sessizlik. Soluk bile almayan bir sessizlik. (Var.)"
Sayfa 8 - Yky