En Eski Nursel Duruel kitaplarını, en eski Nursel Duruel sözleri ve alıntılarını, en eski Nursel Duruel yazarlarını, en eski Nursel Duruel yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Belki İstanbul'da yaşıyorsunuz belkide İstanbul'da bir kaç defa bulundunuz. Ancak İstanbul'u seçme öykülerden okumadığınızı tahmin ediyorum. Bu kitap size bu konuda kaynak olabilecek bir kitap. Başta kitabı hazırlayan Jale Sancak, Sait Faik Abasıyanık, Tezer Özlü, Murathan Mungan, Selim İleri ve daha nicelerinden İstanbul'u ve İstanbul'daki yaşanmışlıkları okuyacaksınız. Her yazarın kendine has üslubu, dil ve anlatımı sizde her öyküde farklı bir tat bırakacak. Öykülerin içinde kaybolacağınız bir eser.
"Dört yaşındayım. Bir yaşındaki kardeşim Kemal ölmüş. Babam kollarındaki bir yastığın üstünde taşıyor onu. Ardında bir kalabalık. Ağır ağır ilerliyorlar. Ben penceredeyim. Kış. " (C.Süreya)
Ölümle bu karşılaşma, Cemal Süreya'nın son kitabı Güz Bitiği'ndeki dizelerde uç verir :
"Bir kış göğü gibi o saat alçalır ölüm
Yalnız işitme duygusu kalır ortada."
Yürüyerek düşünür, yüksek sesle konuşur. Çadır bekçiliği yaptığı günlerdeki gibi hem konuşur hem sorar kendi kendine: “Delilik mi bu?” Yıllar sonra tanısını koyar:
“Bir de kendi kendime sesli konuşmam var. Ben asıl oradayım işte.” (969.gün)