Remzi Karabulut sözleri ve alıntılarını, Remzi Karabulut kitap alıntılarını, Remzi Karabulut en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Küçükmüşsün daha o zamanlar. Henüz yürüyemeyecek kadar küçük. Kıtlığın, yoksulluğun ve kara kışın olduğu bir zamanmış. Komşunun akşamdan yediği etin kemikleri evlerinin arkasına, damdan süpürülmüş kar yığının üstüne atılmış. O kemiğin suyundan çorba içmişsin. Annen, o günlere bir daha dönmek istemediğini, bir gün ağlayarak anlatmıştı sana.
Uzun gecelerde, yalnızlığın gecelerinde, bir de bakarsınız ki, o dilinden anlamadığınız kitap, sizin dilinizden anlamaya başlamış ve size açılıyor.
Ferit Edgü
Bir gün intihar edersem eğer, sizin ardımdan öne süreceğiniz nedenlerden hiçbirinden ötürü olmayacak intiharım. Çünkü ben bile anlayamıyorum ki siz anlayasınız.
Sayfa 50 - T.C. Kültür Bakanlığı YayınlarıKitabı okudu
“Senin korktuğun bir şey var mı?"
"Var tabii, olmaz mı?"
''Nedir peki?"
"Ben insanlardan korkarım. Çok korkarım."
''Neden?"
"İnsanların ne zaman ne yapacağı hiç belli olmuyor.”
Dalyan gibi çocuk yerde devrik duruyor. İş bulamıyor. Koca koca okulları bitirdi. Bitirdi de ne oldu? Avratlar gibi evden dışarı çıkmıyor. Darıldı dünyaya sanki. Bu hükümet imanımızı gevretti, toprağımızı kuruttu, soluğumuzu tıkadı. Madara etti bizi.
Düzen aramayın. Her şey sonunda birbirine karışacak nasıl olsa. İnsanlığın sonudur çünkü çelişki ve karmaşa. Onun için boşuna dizmeyin düzen barındıran tümceleri. Anlamlar yüklediğimizi sandığımız sözcüklerin gerçekte içini boşaltıyoruz da ayrımında değiliz.