En Eski Antoine Laurain Sözleri ve Alıntıları
En Eski Antoine Laurain sözleri ve alıntılarını, en eski Antoine Laurain kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Yazmayı bıraktığıma göre, sanırım günlüğüme artık ihtiyaç duymadığım bir günün geldiğine inanmak gerekiyor; hayatımı anlatmayı bırakmıştım çünkü; onu yaşamaya çalıştım yalnızca. Günbegün neler yaptığımı yazmaya yeniden başlamayı kesinlikle düşünmüyorum. Her şeyden evvel, titizlikle not edilmeyi hak etmeye yetecek denli heyecan verici ve ilginç şeyler yaptığımı düşünmüyorum.
Sayfa 175 - Monokl Yayınları
“Bu aynanın tekrar genç bir kızın görüntüsünü yansıtma zamanı geldi....”
Sayfa 151 - Monokl EdebiyatKitabı okudu
Ergenlik parantezini tanımlayan bir şey varsa eğer, bu gülme krizleriydi. Bir daha hiçbir zaman öyle gülmüyordu insan. Dünyanın ve hayatın tamamen saçma olduğuna dair o ani bilinçleniş, nefessiz bırakana kadar güldürüp kahkahalara boğarken aynı fikrin yirmi sene sonra beraberinde getirdiği tek şey tevekkül dolu bir iç çekiş oluyordu.
“There, it was over. How was it so easy to disappear from someone else’s life? Perhaps it was with the same ease that you enter it.”
Nasıl oluyordu da bir insanın hayatından bu kadar kolayca çıkıp yok olunabiliyordu? Belki de, kısaca, nasıl kolayca giriliyorsa çıkmak da öyle kolay oluyordu. Bir tesadüf, karşılıklı edilen birkaç kelime ve bir ilişki başlamış oluyordu. Bir başka tesadüf, karşılıklı birkaç söz ve aynı ilişkinin sonu geliyordu.
‘’ Önemli bir şeyin yanından geçmiştik. Bir aşkın, bir mesleğin , başka bir şehre veya ülkeye taşınmanın. Başka bir yaşamın. İçinde değil de yanında olduğumuz bir hayatın. Yanımızda ve öyle yakın ki, bazen, hipnoza varan melankoli anlarında, bu mümkünlük alanından bazı parçaları yakalayabiliyoruz. Tıpkı çok uzaklarda yayın yapan bir radyo frekansı gibi. Mesaj belirsiz, bulanık ; ama yine de kulak verdiğinizde, var olmamış bu hayatın ses kaydından kesikli de olsa bazı titreşimleri duyabiliyorsunuz. Hiç söylemediğiniz cümleleri telaffuz ettiğinizi duyuyor, hiç gidilmemiş o yerlerde çınlayan ayak sesinizi dinliyor, üzerinde hiç yürümediğiniz bir kumda izlerini görüyorsunuz. Aranızda hiçbir şey geçmediği bir kadının kahkahalarını ve aşk sözcüklerini işitiyorsunuz. Onunla birlikte bir hikaye fikri aklınızdan geçiyor…‘’