Hakkında
Prof. Dr. Arnd-Michael Nohl, 1968 yılında Batı Almanya’nın Giessen kentinde doğdu. Herborn kasabasında büyüdükten sonra, Heidelberg, Ankara ve Berlin’de Eğitim Bilimi, İslâm Bilimi ve Psikoloji okudu. Berlin Freie Universität’de araştırma görevlisi, Magdeburg Üniversitesi’nde asistan ve 2004-2006 arasında Freie Universität’de yardımcı doçent olarak çalıştıktan sonra 2006 yılından beri Hamburg Helmut Schmidt Üniversitesi’nde görev yapmaktadır. 2000 yılında Türkiyeli göçmen gençler hakkında bir doktora tezi vermiş olan yazar, 2006’da eğitim felsefesinde bir doçentlik tezi bitirdi. Eğitim ve öğrenme kuramı ve ampirik analizi, kültürlerarası pedagoji, göç araştırmaları, niteliksel araştırma metodolojisi ve Türkiye ile ilgili birçok makale ve kitabı bulunan yazar, Türkçede Kültürlerarası Pedagoji (2. Basım, 2014), Göç ve Kültürel Sermaye (2011) başlıkları altında iki kitap yayınladı.
Unvan:
Alman Yazar
Doğum:
Giessen, Almanya, 1968
Okurlar
16 okur okudu.
40 okur okuyacak.
Kitaplar
Sözler ve Alıntılar
İnsanlar eşya ile bağlantı kurarken diğer insanlarla etkileşimlerinde edindikleri deneyimleri izlerler: Gelecekteki davranışlarını düzenleyebilmek adına etkileşimde bulundukları kişinin bakış açısını edinmeye çalıştıkları gibi eşyaya da kalıcı bir içerik yüklerler.
Sayfa 158 - Ayrıntı YayınlarıKitabı okudu
"Oğlumun yazı yazma alıştırmaları nasıl ki öğretmeni ile -sınıf arkadaşlarıyla da- etkileşimi dikkate alınmaksızın düşünülemezse, yazıyı kağıda aktardığı bu süreci eşyadan soyutlamak da o kadar yanlış olur. İster bir kurşun kalem, ister bahsi geçen pilot kalem isterse de dolma kalem olsun, her bir eşya maddi somutluklarıyla ( ucundaki bilye, uzunluk, kalınlık, kalemin ucuna yakın tutma yeri) aynı zamanda öğretmenin izlediği ve gerektiğinde düzelttiği belirli hareketleri olanaklı kılar ya da engeller."
Sayfa 9 - Ayrıntı YayınlarıKitabı okudu
Martinus Langeveld "eşyanın kendine özgü çağrısı" ile ilgili şunları yazıyor: "Eşyanın herhangi bir özelliği bize çağrıda bulunur ve bizimle âdeta gereklilik kipiyle konuşur. Nesne kendisiyle bir şey yapmamızı ister."
Sayfa 28 - Ayrıntı YayınlarıKitabı okudu
Şimdi insan, eşyanın bir zaman sonra hiçbir kusuru olmayan, işlevlerini tam anlamıyla yerine getiren bir biçim aldığını varsayabilir. Ancak günlük yaşamdaki deneyimlerimiz bile bu arada bize, mükemmel bir eşyanın olmadığını gösterir. Eşyanın her yerde ve her zaman var olabilecek kusurunu DavidPye onun gelişiminin itici gücü olarak görüyor.
Sayfa 71 - Ayrıntı YayınlarıKitabı okudu
"Ebeveynime gelince onlar çok çok fazla yapar ve üretirlerdi. Zaten insan belli şeylere sahip olmak istiyorsa bunlar kendisi yapması Doğu'da çok normaldi; yani eğer insanlar güzel giysiler giymek istiyorsa insanın ya çok parası olması gerekirdi -ki bizim yoktu, biz beş kardeştik - ya da kendisi dikmek zorundaydı, yani bizde kendimiz diktik. Bilen bilir, ben küçükken bir zamanlar Batı'dan gelen şu Mon Chichie bebekleri vardı, bunları bize paketlenmiş halde teyzelerimiz gönderirdi; ama sadece bir tane ve biz beş kardeştik, doğal olarak fırınlanabilen oyun hamuru ve pelüş vs ile bebekler yaptık ve bebekler iyi görünüyordu, yani deyim yerindeyse taklitlerimiz kusursuzdu. Daha sonra bunların küçüklerini yaptık, Batı'da henüz küçükleri yapılmazken ve bu zırvalığı sürekli yaptık, tüm eğlencemiz buydu; yani bu bir bakıma yaşamımızın bir parçasıydı ( bir şeyler üretmek ve insanın kendisinin bir şeyler yapması).
Sayfa 23 - Ayrıntı YayınlarıKitabı okudu
İletiler
Henüz kayıt yok
Yorumlar ve İncelemeler
