“Max hem kokteylin hem de kadının teninin ve bedeninin farkındalığıyla ona yakın durmanın tadını çıkarıyordu. Sessiz kalmalarının yakın zamanda aldıkları zevkle ilgisi vardı. Bu sahte mutluluk değil, diye sonuçlandırdı Max içinden. Gerçekten mutluydu, hayatta olduğu için ve buraya gelene kadar yolda daha fazla engelle karşılaşmadığı için şanslıydı.”
Dumas Kulübü ve Güneyin Kraliçesi gibi polisiye, macera türünde verdiği eserlerle adından övgüyle söz ettiren İspanyol edebiyatının en iyi yazarlarından Arturo Pérez-Reverte’den siyah beyaz eski filmlerin tadını veren tarihi bir roman var bugün sayfamda.
Yakışıklı bir salon dansçısı olan Max Costa ile ünlü bir bestecinin güzeller güzeli eşi Mecha Insunza’nın yolları 1928’de Buenos Aires’e giden lüks bir yolcu gemisinde, tangonun tutkulu ritimlerinde kesişir. Dans pistinde mükemmel bir uyum yakalarlar ve bu ateş onları birbirine bağlar. Sonra 1937’de Nice’de ve 1996’da Sorento’da tekrar tekrar karşılaşmaları hem aralarındaki aşkın kalıcı izlerini, hem de entrika, ihanet ve casuslukla örülü bir ilişkiyi gözler önüne serer. Geçmiş ve şimdi şeklinde akıp giden kurgu içerisinde okur kimi zaman hoş bir romantizm, kimi zaman da hüznü tadar.
