Öne Çıkan Asım Gültekin Gönderileri
Öne Çıkan Asım Gültekin kitaplarını, öne çıkan Asım Gültekin sözleri ve alıntılarını, öne çıkan Asım Gültekin yazarlarını, öne çıkan Asım Gültekin yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.‘güzel insanlar, o güzel atlara binip gittiler’
Ani ölümler insanı daha fazla yaralar her zaman. Asım Gültekin ağabey de bir akşamüstü ansızın aldığımız bir haberle aramızdan ayrılmıştı. Abim vasıtasıyla tanımıştım ben de bu güzel insanı. Dava sahibi, duruşundan asla taviz vermeyen, muzip, oldukça sade biriydi. Kendini de derdini de dinç tuttu, sayısız gencin gönlüne dokundu. Onu tanıyan herkese güzel bir hikâye bıraktı ardından…
Rasim Özdenören ile ayrı bir muhabbetleri vardı. Kitabın ‘Şahitlikler’ kısmında ölüm haberini aldığı zamanki şaşkınlığını şöyle ifade ediyor üstad: “Sağ kolum koptu sandım.”
Asım Gültekin’in vefatından sonra, onun aziz hâtırasına çıkarılan ve derlenen bu kitabın ilk bölümünde dergide yazdığı yazılar yer alıyor, ikinci bölümünde ise kendisi hakkındaki şahitliklere, hatıralara yer verilmiş. Başta Rasim Özdenören’in yazısı ve diğer yazılar beni oldukça duygulandırdı. Kitabı bitirdiğinizde ister istemez ‘biz de böyle güzel bir sadâ bırakıp gidebilecek miyiz ardımızdan’ diye düşünüyorsunuz.
Ne mutlu ardında hoş bir sadâ bırakıp yüz akı ile göçebilene…
Aman müslüman olduğumu anlamasınlarmış, yok canım! Herkes de anlasın kardeşim, ne saklayacağız! (...) Bir şahsiyetimiz, secde etmekten gelen bir izzetimiz var! Bunu yitirmeye, biz Müslümanlarlayız demekten çekinmeye de hiç niyetimiz yok!
"Her şey bir rüzgara bakıyor ağabey
Bakma esrar çekip mayıştıklarına
Bir gün var ya bu Mağripli çocuklar
Bir gün yakacaklar Paris'i"
Hakan Albayrak'ın dizeleri imiş
Her güzelin peşine takılacak mısın? Her güzele bakıp kalacak, böyle böyle ebedi güzelliği kaçıracak mısın? Bu kadar kolay mı aldatmak seni?!
"Aşkı yaşamışlardan dinlemek, öğrenmek en iyisi." şeklinde bir cümle yazacağım ama aşk öğrenilir mi yoksa öğrenmeye kalmadan yaşamak zorunda mı kalınır sorusundan kurtulamadım.
Sayfa 87 - İzKitabı okudu
