Babanın anaya kaba davrandığına çocuklar hiçbir zaman tanık olmazlar; erkek kadını kendine hizmet ettirme yollarını aramaz ya da onu tümden bağımlı bir duruma getirmez; hatta şefle evli kadınlardan birisi olsa bile. Babalarının ağır elleriyle kendilerini dövdüğünü çocuklar hiç bilmezler, çünkü onların ne akrabasıdır, ne efendisidir, ne de iyilikçisidir. Çocuklar üzerinde hakları ve hiçbir ayrıcalıkları yoktur. Bununla birlikte, dünyanın herhangi bir yerindeki normal bir baba gibi onlara dengeli bir sevgi besler. Böylece, kendisine yardımcı olan geleneğin benimsettiği ödevlerle onların sevgisini kazanmaya ve onlar üzerindeki etkisini sürdürmeye çalışır.