En Yeni Cesar Vallejo Sözleri ve Alıntıları
En Yeni Cesar Vallejo sözleri ve alıntılarını, en yeni Cesar Vallejo kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"Ve sonsuz dehşettir savaş, tetikçidir,
insanı uzatır, gözle doldurur;
gömütler kazar savaş, toprağa düşürür,
ayrıksı insansı bir sıçrama yaptırır!"
Kimse suçlu değil. Ya da sonsuza kadar hepimiz suçluyuz.
Sayfa 11Kitabı okudu
Bir şeyin hangi durumda olduğunu umursamayan insan neye dayanarak o şeye son verip diğer başka bir şeye başlıyor. Beyazın hangi bakış açısından bakıldığında beyaz olduğunu ve hangi sınıra kadar beyazlığını sürdürdüğünü, hangi saat yaşamaya başladığımızı, hangi saat öleceğimizi, ne zaman ağlayacağımızı, ne zaman güleceğimizi, “ben” diyen dudakların çıkardığı sesin nerede sınırlanacağını bilmeyen ve asla bilmeyecek olan insan; suç olarak nitelendirilmiş bir eylemin ne derece doğru bir şekilde yargılandığını bilmeye ulaşamayacaktır, ulaşamaz...
Sayfa 11Kitabı okudu
Ben Tanrı olsam intihar ederdim
İnsanlarla birlikte
Acı çekmeyi öğrenemediğim için!
Agape
Kimse gelmedi bugün bana sorular sormaya;
kimse bir şey istemedi benden bu ikindi.
...
Kimse gelmedi bugün;
ve çok az öldüm bu ikindi.
Ah, ölü olanın hırıltılı nefes alış verişleri bazen ne çok yakar ancak buna rağmen her birimizde yaşar!
Adalet insan vazifesi değildir. Olamaz. Adalet, gözle görünmez bir şekilde işler, gizliden gizliye ve en derinlerde, mahkemeler ve hapishanelerden ayrı olarak. İyice dinleyin tüm enlemlerin insanları! Adalet, toprak altı bir uyumda, duyuların, zihinsel salıncakların ve gözle görülenlerin ötesinde işlemeye devam eder. Sen iyisi mi kalbini keskinleştir!
(...) şiir zamanı durdurmaz: ona karşıt, onunla çelişki içinde olur ve onu değiştirir.
Octavio Paz'dan alıntı
Adalet yalnız şu şekilde hatasız olur; hâkimler boyalı gözlüklerin ardı sıra bakmadığında; yasalar yazılı olmadığında; hapishaneler ve gardiyanlara ihtiyaç duyulmadığında.
Demem o ki adalet işlemez, insanlar tarafından işletilemez ve insan gözüyle yürütülemez.
Kimse suçlu değil. Ya da sonsuza kadar hepimiz suçluyuz.
Ruhum oldukça hızlı bir şekilde aydınlanıyordu. Sonra başıma gelenlerin hesabını yaptım. Sol göğsümde bir endişe yer etti. Sonsuza kadar kaybettiğim sevgilimin siyah ve parlak saç telinden yapılmış matkapla endişe oraya battı, üşüştü, içeriye doğru uzadı ve her yöne doğru delip geçti beni. O vakit uyuyamadım. İmkânsızdı. Baltalanmış mutluluğun aşın ağrısından dolayı acı çekiyordum. Bahsi geçen işlenmiş ışıltıların artık düzeltilemez sağlam kederinden, ruhumun en derin parantezlerinden çıkarak, tıpkı bana esrarengiz bir ironiyle, “ne sabah ama, evet, neden olmasın, yeniden işte, ne iyi” diyen kurtçuklar baş gösteriyorlardı.
Sayfa 69 - 1. Baskı: Haziran 2019 - Ketebe Yayınları