Cesar Vallejo kitaplarını, Cesar Vallejo sözleri ve alıntılarını, Cesar Vallejo yazarlarını, Cesar Vallejo yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Bir şeyin hangi durumda olduğunu umursamayan insan neye dayanarak o şeye son verip diğer başka bir şeye başlıyor. Beyazın hangi bakış açısından bakıldığında beyaz olduğunu ve hangi sınıra kadar beyazlığını sürdürdüğünü, hangi saat yaşamaya başladığımızı, hangi saat öleceğimizi, ne zaman ağlayacağımızı, ne zaman güleceğimizi, “ben” diyen dudakların çıkardığı sesin nerede sınırlanacağını bilmeyen ve asla bilmeyecek olan insan; suç olarak nitelendirilmiş bir eylemin ne derece doğru bir şekilde yargılandığını bilmeye ulaşamayacaktır, ulaşamaz...
Kötülüğe inan, kötüye değil;
bardağa inan, asla liköre değil;
cesede inan, insana değil
ve yalnız kendine, yalnız kendine, yalnız kendine.
Çoğuna inan, içinden birine değil;
vadiye inan, akan suya değil;
paçalara inan, bacaklara değil
ve yalnız kendine, yalnız kendine, yalnız kendine.
Pencereye inan, kapıya değil;
anneye inan, ama dokuz aya değil;
kadere inan, iyi zara değil,
ve yalnız kendine, yalnız kendine, yalnız kendine.
Dürbüne inan, göze değil;
merdivene inan, asla basamağa değil;
kanatlara inan, kuşa değil
ve yalnız kendine, yalnız kendine, yalnız kendine
Tanrı’yla aynı fikirde değilim intihar edenlerin cehenneme gideceği konusunda. Kainatın yaratılışına katılmaktan bıktığımda ruhum, intihar edeceğim bende denenmemiş bir yolla. Nerdeyse bütün akıllı kalpler intihar edip siktir çekmiş yeryüzüne. Ben ateist değilim, babasıymış gibi Tanrı’ya küsen bir çocuğum. Eğer Tanrı intihar edenleri ve Nietche’yi cehenneme gönderirse, cehennemde yanmayı tercih ederim bende, Tanrı dürüstlüğü sever.. Tanrı’nın hayal gücünü beğenmiyorum, ben Tanrı olsam, Peygamberler göndermez direk konuşurdum insanlarla. Ben Tanrı olsam, Hitler’i iyi kalpli bir Yahudi olmakla cezalandırırdım, yahut yetenekli bir yazar yapardım onu, içindeki kötülüğü insanlara değil, tuvallere boşaltırdı. Ben Tanrı olsam, devletler yok olur, gül kokulu bireyler var olurdu sadece, atlar çılgın zamanlar koşardı. Ben Tanrı olsam, düşünce gücüyle herkesin istediği karakter olmasını sağlardım, dünya bir şiirin yaratılım sürecine dönüşürdü böylece. Ben Tanrı olsam intihar ederdim insanlarla birlikte, acı çekmeyi öğrenemediğim için.
tanrı’yla aynı fikirde değilim
intihar edenlerin
cehenneme gideceği konusunda.
kainatın yaratılışına
katılmaktan bıktığımda ruhum,
intihar edeceğim ben de
denenmemiş bir yolla.