Derrida'nın muğlak ve hızla çoğaltan/dölleyici metinleri anaparalyse'e karşı sürekli bir meydan okumadır: "Paralyse artık kıpırdanamadığı, yürünemediği değil, ama Yunanca tabiri caizse, artık ilişki/bağ olmadığı, her türlü ilişkinin düğümünün çözüldüğü/sonuca bağlandığı (başka bir deyişle, kuşkusuz, analiz edildiği) ve bu nedenle de, hiçbir şeyin artık ilerlemediği anlamına gelir."