“Kıskanç bir kadın!
Böyle bir kadının bazen ne kadar tehlikeli olduğunu bilemezsiniz.”
Arthur Conan Doyle
Keskin kalem Colette, #dişikedi de duyguları derinlemesine hissettirip psikolojik tasviri dantel gibi işlemiş ince ince. Öyle ki Camille’in kıskançlığını, Saha’nın mağrur tavırlarını film izlermişçesine aktarmış her satırda.
Alain bulunduğu sınıfın aksine seyahat, kayak gibi meraklarına yenik düşmeden kendine cici bir kedi alıyor. Haberin yankısını siz düşünün.
Saha ile aralarındaki kuvvetli bağ, muhteşem ikilinin çekim gücünü her geçen gün arttırırken Alain’in evlilik kararı ardından gelen ayrılık neticesinde Saha’nın mutsuzluğu, günbegün kaybettiği yaşam enerjisi Alain için eziyet haline geliyor ve Saha’yı yeni evine getiriyor.
Yeni yaşamları böylece başlıyor işte.
Peki bu yaşam şekli bizim ikiliyi mi etkiliyor sadece?
Tabii ki hayır.
Ortak yaşamdan Camille de üstüne düşen payı alıyor. Rakibeler tırnaklarını göstermeye başlıyor ansızın.
Camille Alain’in hayatının merkezinde olmayı, sevginin tüm oklarının kendini göstermesini istiyor aslında. Kıskandığı şey Saha. Ve bu uğurda göze alamayacağı şey yok
Alain ise evliliğini sorguluyor.
Tüm bunlar yaşanırken Saha da mutfak taburesinden olan biteni izliyor.
Bu ilginç aşk hikayesi nasıl neticeleniyor bilseniz…
Herkes okusun özellikle kedi severler okusun diyorum.
Her satırında “Oh şükür, kızım Şurup’u kıskanmıyorum,” dedim kendime.Koşullar ne olursa olsun Camille’in yaptığını yapar mıydım?
ASLA…
