Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.7
Colette
En Eski Colette Yorumları ve İncelemeleri
En Eski Colette sözleri ve alıntılarını, en eski Colette kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Genç bir erkek genç bir kadın ve dişi bir kedi arasında geçen hikayede çıkarılacak sonuç hayvan sevmeyen insandan uzaklaşın
Güzel bir kitap tavsiye ederim
Avareliğinde kaybolduğum bi' başkarakter oldu Renée; tüm yaşayışında geçmişin acısını mağrur, gururlu, samimice taşıyan ve derin bi' bağımsızlık, özgürlük fikriyle devinen.
Renée'nin aşkının ardında koskoca bi' anılar sandığı var. Bu sandıksa hüzün ve acıyla dolu. Tüm yeniliklere atılan ilk adım önce tek çünküsü unutamayış olan bu "anılar
Colette sen nasıl bir aykırısın, nasıl bi' düşün dünyan var böyle? Hani marjinalliklerle karşılaşırız hayatta, uçlarla. Bize yüksek ya da dip gelir ama ilgi çekicidir bir şekilde. Colette işte yerini belirleyemediğim bir marjinalliği taşıyor aklımda.
1830'ların bu aykırı ve cesur Fransız kadını fikriyle, bileşimleriyle benim için çok farklı. Dişi Kedi kitabında ise evlenmek üzere olan çiftin bir kedi ile tokatlanışlarına/kendi içsel sorgulanışlarına tanık oluyoruz. Kadının sevgilisini kediden kıskanması, adamınsa hayatında Saha'sından, kedisinden başkasına aslında yer olmadığını fark etme sürecini okuyoruz. Bu süreç çok sık, derin psikolojik ifadelerle dolu. Yine de okurken her şeyin aklımda hızla görselleşen hali, kitabın betimsel yönünün de güçlü olduğunu hissettiriyor bana.
Kitabı bitirdiğimde bi' duyguya, bir farkındalığa varmaktan çok, bu kadar uç bir olay, modern bi' sorunun ifadesindeki nahif ve kırılgan bütünlüğün sarsıcı etkisini yaşadım. Colette'i düşündüğümdeyse, kendi zamanının o tarihsel ve genel, şu andan bakınca "karabulutlu" dönüşüm sürecine göre ne kadar iç, ne kadar derin ve günümüzde yaşanabilecek hassasiyette bir konuyu ele aldığını düşünüyorum. Colette çok ilginç, duyarlı bir ruh ve bu ruhu tanımanın en iyi yolu onun sınırlı yazınını okumak.
Kitabı Colette'i tanımak isteyenlere ve özellikle kedisever herkese tavsiye ederim.
Orta yaşlı eski kibar fahişe, yine kendi çevresinden bir arkadaşının yeniyetme oğluyla yaşadığı aşk. Roller değişmiş, bu defa genç erkek yaşlı kadın aşkı. Esas oğlan evlenmeye karar verir, kendine uygun! akranıyla evlenir ne çare ki aradığını bulamaz (ne aradığını aslında kendisi de bilmiyor) eski sevgiliye dönmek ister, reddedilir, vs vs (yazarın da vaktiyle kendinden yaşça hayli küçük üvey oğluyla aşk yaşadığı dedikodusu varmış, bu açıdan bakınca kitap belki biraz daha ilginç gelebilir) vakit bol yapacak iş yoksa okunabilir #colette #fransızedebiyatı
Colette’i daha önce duydunuz mu? Döneminin Fransa’sında ne rüzgârlar estirmiş. Colette hem kadın hem de yazar olarak birçok zorluklar yaşamış. Aslına bakarsanız Fransız edebiyatına meraklı olan bir toplum olmamıza rağmen Colette ilk kez duydum. Bu heyecanla başladım Claudine’nin Evi kitabına. Doğrusu okuma furyası oluşturacak ne gördü eskiler anlayamadım. Dümdüz sıradan ve bağlantısız küçük öykülerden oluşuyordu.
128 syf.
8/10 puan verdi
Alain evinde, kedisini rahat ettimek istiyordu. Saha'yı hiçbir zaman yirmi beş metrekarelik bir alana tutsak durumda sıkışmış, günün her saatinde ortalıkta dolaşırken ve kedice düşüncelerine dalmak, gölgede yalnız kalma hevesini dindirmek için, oturma odasına gelişigüzel serpiştirilmiş dev koltukların altına, minnacık Hole ya da aynayla gizlenmiş
Tam adı Sidonie-Gabrielle Colette olan, Fransa’nın en çok bilinen kadın yazarlarından ve edebiyat dünyasının ayrıksı ismi olarak biliniyor. Colette’i ilk defa okudum. Açıkçası, defalarca “diyalog romanlardan” hazzetmediğimi dile getirmiştim -tiyatro oyunları dışında tabii. Amma ve lâkin, oyun yazarı kimliğini, ustaca romana yedirmiş, beni son sayfaya dek sürükleyip durdu. Kendi açımdan, bu büyük bir başarı.
Colette, Cicim’i 1944’te yazmış. Girişteki biyografisini okumanızı tavsiye ederim, çünkü yaşam-öyküsünün romana yansımaları, aynadaki netlik kadar bariz. Pek çok evlilik yapmış, para kazanmış için kabare sanatçılığı yapmış... Colette’in çakma sosyete manzaralarını yansıtmasını keyifle okudum. Dönemin ahlâki anlayışı ve şekillendirdiği toplum yapısını da ele alıyor.
Yazar, çok klişe ve kalıplaşmış yaşlı erkek (genç erkek), yaşlı kadın(genç kadın) ve genç metresten (olgun metres) oluşan klasik üçlüyü Cicim’de tersine çevirirken, akıllara kazınmış bu toplum alışkanlığını ve (nasıl alışkanlıksa o artık) ezberi de bozuyor.
Okuduğuma çok memnun kaldığım, trajikomik yapısıyla insanı şaşkına çeviren, karekterlerin farklılığının üstüne, romanın çizdiği güzergâhı tahmin edememek, lezzete lezzet katıyor. Yakın zamanda Collette’in hayat hikâyesi sinemaya da uyarlandı. Başrolde Keira Knightley oynuyor. En kısa sürede izlemek istiyorum. Okuyun, okutun efendim.
Ah Colette! Romanlarını nasıl bir duyguyla yazdın, nasıl bu kadar bağladın beni kendine, okurken ki heycanımı nasıl anlatsam… Dediğin gibi gerçekten sadece hayal ürünü olan bir şey değil bu, anılarının ve deneyimlerinin çağrışımı bu yazdıkların. Kadın nesnesinin nasılda değişik bir açıdan erkeğe yansıtılmış hali “Cicim.” Döneminin ve edebiyat
