hatırlamıyorum kokumu
köküme heba sonunda rüsvayım adıma
ve bu ne güzel parçalanmak kentin şarlatan koynuna
bu ne güzel çığnanmış bir militan
kendimi yitirmek tehlikesi ne de güzel.
işte kaldığımdır çürük
gittiğimdir işte: konuşmaz ten, purşayan erte
artık yaşamak bir yanlıştan diğerine palazlı pasak
kendimden kendime sarsak bir telaş
burada sünepe orada ahmağım ve epeyi hasar