En Eski Gökhan Özcan Sözleri ve Alıntıları
En Eski Gökhan Özcan sözleri ve alıntılarını, en eski Gökhan Özcan kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Sevgilerin kalıplara dökülmüş o kadar çok hazır cümlesi sürüldü ki piyasaya, kimse kendi sevgisinin sözcüklerini aramaya ihtiyaç duymuyor.
Sayfa 122 - Vadi YayınlarıKitabı okudu
İnsanın arayarak bulabileceği tek bir gerçek var aslında: Hayatın kaynağının kendisi olmadığı...
Sayfa 152 - Vadi YayınlarıKitabı okudu
“Kalp kaderdir.
Senin dışında hiçbir canlının aklına yatmasa da.”
DOĞUMUN KARNINDA HAYAT, SANCILI BİR ÖLÜM BEKLEYİŞİDİR.
Siyah bir kağıdın üstündeki beyaz bir nokta kadar yalnızım şimdi.
buradan ilan ediyorum, herkes dibine kadar duysun: kimliğimin pimini kaybettim, hükümsüzdür. dilimin kemiğini kaybettim, hükümlüdür. geri dönmekle yükümlüdür. bulun getirin! getirin! getirin örtün! örtün üstüme şöyle şefkatli bir şeyler! donduruyor beni bu buzlu maskaralık. bu yılışık soğuğun ellerimle tuttuğu vıcık vıcık yağlı güreş. beynimle safra kesemi birbirinden ayıramıyorum artık. kafatasımın içindeki beynimse eğer neden içi safrayla dolu? ben arızalandım, şüphe yok. tamam bir insanım ama sanki dekupeyim. zorla başka bir yere yapıştırılmışım.boşluğum beni bekliyor sanki orada! Her şeyi aynı anda eksik bırakmış sanki zorba makas, her şeyi kırık, her şeyi defolu, her şeyi arızalı...
...ürperiyorsun, nefesin tutuluyor, her yanını soğuk terler basıyor, boğazın hırıldıyor, dünyaya bıraktığın son şey olarak ağzından düşüyor sesin, belki de hiç kimse duymuyor söylediğini:
-Kalbim bana yetmiyor!
vücudu çoktan hazırdı gitmeye, ama ruhu değildi, ruhun hesabı bitmemişti daha hayatla, cevaplara hiç vakit kalmamıştı belli ki, ama sorular bırakmıyordu yakasını hala, o uzun günün her yerini, ölümcül ve solgun döşeğin her köşesini kaplıyordu sorular, can çekişmek böyle bir şeydi belki, sanki bir can vardı ortada, bir yanından ölüm çekiştiriyordu onu, bir yanından sessizce hayat, çok sürmeyecekti bu çekişme, öyle bir yere kadar yürümüştü ki yaşlı adam, dönüşü yoktu, çalınmış kapı açılacaktı, bütün adımlar orada bitecekti, bütün yürüyüşler duracaktı, bütün ışıklar sönecekti, dünyada cevabına erişilememiş bütün sorular o yaşlı yorgun bedenle birlikte dünyadan gidecekti, gerçek buydu, mukadderdi...
Yaşlı bir adam gördüm, ölüm döşeğinde küçülmekte olan yaşlı bir adam gördüm, çok zaman önceydi, bilmiyorum kaç zaman önceydi, kaç dünya, kaç hayat önceydi bilmiyorum, bir yaşlı adam gördüm, hayatı sırtında hızla kamburlaşan çok yaşlı bir adam gördüm…
Gördüm ve kör oldum, kulağımda yaşlı adamın son sözleri:
-Kalbim bana yetmiyor!