“Kimileri yaşadıkları acılar karşısında yenik düşerken, kimileri acıyla güçleniyordu. Çoğu zaman beklenmedik anlarda gelse de, acı hayatın temel gerçeklerinden biriydi. Onunla yüzleşmekten korkup yaşama sırt dönmek olmazdı. Yaşanan kötü anların etkisi insanın kanına zehir gibi yayılsa da bunun panzehiri sadece ve sadece saf sevgiydi. Dağılmamak ve güçlü durmak gerekirdi.”