Okuduğum ilk Isveç Polisiyesiydi Kurtların Saati. Müfettiş Van Veeteren serisinin ilk kitabı. Kitap gayet rahat ve hızla okunan bir dille yazılmış. Dili, akıcılığı, konusu, olay örgüsü bakımından iyiydi. Başlarda biraz sakin ve sıkıcı giden olaylar, ikinci yarıda heyecan kazanıyor.
Olaylar Eva'nın küvette ölü bulunmasıyla başlıyor. Kocası tek şüpheli olarak tutuklanıyor. Bir akıl hastanesine sevk ediliyor ve burada öldürülüyor. Müfettiş Van Veeteren soruşturmayı derinleştirdikce olaylar çok farklı bir boyut kazanıyor. Aslında bir değil altı cinayet olduğu ortaya çıkıyor. Müfettiş bağlantıları bulup olayı çözüyor.
Çarpık aile ilişkileri, alkolik ve şiddet uygulayan bir baba, buna göz yuman bir anne, ensest ilişki yaşayan ikiz kardeşler, sapkın ve takıntılı bir bağlılık olayları rayından çıkarıyor.
Tam bir polisiye değildi bence. Dedektif iç güdüleriyle çözdü olayı. Cinayetin işlendiği odada delil varken bulunamaması saçmaydı. Adam katilini incile yazıp başucuna bırakıyor ama kimse de açıp bakmıyor.
