Güldiyar'ın annesiyle olan konusmalarinin ardindan arka arka gelisen bi anda ne oldugunu anliyamadiginiz eserde, ağladığında gözlerinden yaş yerine küçük taşların döküldüğünün anlaşılması ile başlıyor roman
...hayatları boyunca hayatına giren insanların çoğuna bir şekilde kötülük ettikleri için artık kendilerini bile sevemez hâle gelenler iyilik ve tevazu şarkıları eşliğinde, cumbuldata cumbuldata, başkalarının sevgisinde vicdanlarını çitiledi...
ben yazarin betimlemelerini bazi yerlerde fazla buldumki bu hosuma gitti ama bazi yerlerde de eksik buldum . Virginia hanimdan sonra bu kitabi okumam bana tuhaf hissetirdi . Toplumsal acidan parmak basmaya calistigi nokta ki bu yurdumuzun kanayan yarasidir insanlarin rant elde etmek adina baskalarinin ne hissetigini dusunmeden onlari kolayca harcamasidir.
Yazarin kullandigi dil oldukca basit akici merak uyandiran soylemleri var.Guncel konu olarak duran duyarsizlasmayi harmanlayarak bize sunuyor.
BENİ KÖR KUYULARDA..Hasan Ali Toptaş..
"Ben kötülük edenle kötülüğe maruz kalana aynı yüz ifadesiyle bakamam, her ikisinede gülumseyemem.. Bunu yaparsam o zaman da kendi yüzüme bakamam..Hepsi bu kadar..sizin mideniz kaldırıyorsa,kötülük edene de kötülüğe maruz kalana da aynı şekilde gülümsemeye devam edebilirsiniz."
