Heinrich Mann Gönderileri
Heinrich Mann kitaplarını, Heinrich Mann sözleri ve alıntılarını, Heinrich Mann yazarlarını, Heinrich Mann yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Berlin’e geldiğimden beri, köleleşmiş kitlelerin baskısı altında yaşıyorum. İnsana sevgisiz Prusya ast-subay ruhuna burada bir de metropolün makineleşmiş yığınsallığı eklenmiş ve sonuç olarak, insanlık onuru bilinen tüm ölçülerin altına düşmüş… Tren istasyonlarında, tere batmış kahvelerde bazen şöyle bir hisse kapılıyorum: Sanki birden bir bölük polis baskın yapıyor ve kalabalıktan on-yirmi kişiyi kılıçtan geçiriyor ve buna rağmen diğerleri ne trenlerini kaçırıyor ne de sütlü kahvelerini soğutuyorlar… Roman kahramanı, Berlin ruhunu taşraya taşıyacak, ama her şeyden evvel son kerteye kadar Bizanslı kalacak “sıradan” bir Yeni Alman olacak. Kendisinin bir kâğıt fabrikası olmasını; zamanla yurtsever karpostallar üretmesini ve Kayser’i muharebe resimlerinde, tanrılaştırılmış pozlarla göstermesini tasarlıyorum.
"Kendisi bu yaşta hâlâ ayıplanacak kaçamaklar yapıyor ve herkesin içinde foyası ortaya çıkıyor.
"Bir öğretmen çocukların karşısına böyle çıkmaz ki! Gençliği eğiten kişi böyle mi olmalı?
"Bizim yaşlı Unrat ne olmuş böyle. Son zamanlarda kanştırdığı bu işler, gerçekten, yürekler acısı.”
Eğer erkekler daha akıllı olsalardı, işler ne kadar kolaylaşırdı.
Birden elinin ara sından kayıp yere düştü, çünkü neden öyle sıcak olduğunu anlamıştı Unrat, kızın siyah külotuydu bu.
Ama onu daha da şaşırtan şey, kızın iç etek yerine dizinin altında biten geniş, siyah bir külot giymesi oldu.
Çünkü yaşlı beyler, sevgi dolu bir davranışa en çok gereksinmesi olan kişilerdir...
"İnsanları tanımak demek istiyorum. Herkes beceremez bunu; zor ve acı veren bir iştir."