Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.38
Juliet Escoria
Juliet Escoria Yorumları ve İncelemeleri
Juliet Escoria yorumları ve incelemelerini, Juliet Escoria kitabı hakkındaki okur görüşlerini , Juliet Escoria puanlarını 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Otobiyografik özellikte olan bu romanda on dört yaşındaki Juliet Escoria'nın yaşadıklarını okuyacaksınız. Psikiyatri ve psikolojiye ilgisi olan herkesin keyif alarak okuyacağı güzel bir roman. Juliet Escoria'nın anlatımıyla yazıldığı için okuması sohbet tadında ilerliyor ve bu da okumayı daha bir keyifli hale getiriyor. Kitapta manik deresifli, şizofren olan, bipolar bozukluğu olan (ki ana karaktere konan teşhis de bu) sıradışı insanlar da var. İnsanı anlatan sarsıcı ve ilginç bir romandı. Ben severek okudum. Tavsiye ederim.
%69 (261/376)
·
Puan vermedi
261/376
Benim kendi kriterlerime göre bir kitabı okumak için sağlaması gereken şartlardan herhangi birini karşılamıyordu.
Kriterleri Manyak Juliet hakkında fikir oluşması adına söyleyecek olursam:
●Ya hayata bakış açımı değiştirmeli
●ya eğlenceli olmalı
●ya bir şeyler öğretmeli
●ya da edebiyat yapmalı.
Çok haşin olmaya gerek yok. Başta bilgi verdiğini kabul etmeliyim. İlk 150 sayfa bana ilaçlar, özellikle bipolar ilaçları hakkında bildiğim birkaç şeyi hatırlatıp bilmediğim bazı şeyler öğretti. Sigara üzerinde daha önce vardığım bir tespiti hatırlattı. O yüzden kitap en azından bilgi ve düşünce konusunda bir verim sağlamıştı. Devam etmekte kararlıydım ancak olayların akışına baktıkça birbirini tekrar eden ve manasız bir akış gördüm. Biraz kumun içinde altın aramaya çalıştım gibi oldu ama son 100 sayfa kala anladım ki kitaptan alabileceğim max verimi zaten aldım, sonunu getirmeye çalışıyorum ama çok sıkılarak. Bu yüzden çok da gerek yok.
Yine de konusunu anlatacak olursam;
14 yaşındaki bir kızın bunalımını okuyoruz aslında. Eroin, welbutrin, kokain, amfetamin ve benzeri ilaçlar kitapta aktif bir şekilde geçiyor, su ekmek gibi.
Annesi, babası, bu süreçte tanıştığı insanlar, 14 yaşındaki bu kızın yaptıklarını anlatan otobiyografik bir roman.
Tekrar neden sevmediğime dönecek olursam,
Akış gerçekten bana çok hitap etmiyordu. Aslında konu başlığı itibariyle heyecan uyandırıyor ama biraz dilin ve olay örgüsünün gazabına uğramış gibi diyebiliriz, en azından benim açımdan.
Çok çok güzel kitap
İncelememe başlamadan önce kitabın bir çok yönden +18 içeriğe sahip olduğunu söylemeliyim. Ebeveynseniz ve çocuğunuz için araştırma yapıyorsanız bunu göz önünde bulundurmanızı öneririm.
Kitap aslında yazarın kendi otobiyografisi. Ancak klasik otobiyografilerden farklı olarak nesnel ve sadece gerçekleri anlatan bir yapısı yok. Yazar kendisinin kurgu bir versiyonunu yazmaya karar vermiş ve öyle girişmiş kitaba.
Kitabın akışı bu açıdan çok güzel. Bildiğimiz otobiyografiler sistemiyle yazılsa zannetmiyorum okumasının bu kadar keyifli olacağını.
Yazar gitgelli bir sistem kullanmış. Çoğunlukla kronolojik sırayı bozmasa da arada bir yetişkin julietten notlar görüyorsunuz. Benim için en önemli not ise psikolojik ilaçlar için ilerleyen zamanda yapılan araştırmalara yer vermesi oldu. Bilim dünyasının işleyişine biraz ışık tutmuş oldu böylece. Maalesef bilim insanlarıyla ürünlerin satışını yapan insanların çıkarları uyuşmayınca ortaya çıkan kötü olayları görmüş olduk. Bilime değil de bu işi çıkar pazarına çeviren diğer insanlara düşman olmamız gerektiğini anladım bir kez daha
Konuyu çok dağıttım kısaca kitap ne anlatıyor ondan bahsetmek istiyorum.
Juliet sevgi dolu bir ailede büyümüş lise çağında bir kız. Yanlız bir sorunu var. Dış etkenler ve kendi kontrolü dışında gelişen psikolojik hastalığı. Her sorunlu ergenin sorunlu bir aileden gelmesi gerekmediğini, ve bazı ergenlerin hayatının maalesef diğerlerine göre daha zor olduğunu gösteriyor bize.
Psikolojik bir kitap olduğu için herkese hitap etmeyebilir ama kesinlikle okuduğuna değen kitaplardan
23.04.2021
Büyümek çok sancılıdır. Çocukluk eğer pespempe bir rüya ise ergenlik bir o kadar dipsiz kuyu.
Manyak Juliet 'te yazar bizatihi kendisinin o dipsiz kuyusundan sesleniyor bizlere. Kendine hem çok acıması yok hem de kahkahalar atıyor.
Derdi olana nasıl deva olurum der ya insan bence, bazen sadece buradayım demek, hiç bir şey söylemeden, sormadan, koşulsuz dinlemek yardımcı olabilir diye düşünüyorum.
Peki bu kitap neden okunmalı, hepimizin düşebileceği o dipsiz kuyunun kenarından geçmek ile içine düşmek arasındaki sınırları, aradaki farkın sonuçlarını en yalın haliyle okuyabilmek için bu kitap okunmalı diyorum.
Keyifli okumalar
#readingismycardio #aslihanneokudu #okudumbitti #2021okumalarım #okuryorumu #kitaptavsiyesi #neokudum #konukitap #konuroman #manyakjuliet #julietescoria #çevirikitaplar #yazarlarkitaplar
İçimdeki boşluk
Büyürken Kendimizi tanırız, çevremizi tanırız, dünyayı ve yine kendimizi. Çünkü kendimizi tanımak devam eden bir eylemdir. Fakat özellikle ergenlik döneminde bu biraz sancılı hale gelebilir. Bir de bunun üstüne psikolojik sorunlar da eklenince mücadele daha zorlaşır. Okuduğumuz Juliet'in hikayesi aynı zamanda otobiyografik bir özellik taşıyor. Ruhsal bir çöküş içerisinde olan genç bir kızın kendi içinde yaşadıklarını okuyarak, mücadelesine tanık oldum. İçerisindeki o karanlık boşluğu ve boşluğu doldurmak için hayatını daha da zorlaştıran kararlarını anlatıyor sayfalar. Çok akıcı ve etkileyici bir kitaptı. Bazı sayfalardan çok etkilendim. Çünkü insan en büyük kavgasını da, en sert mücadelesini de kendine karşı veriyor ve insanın en çok ihtiyaç duyduğu şefkat ise yine kendinden geliyor. Bir genç kızın kafasının içine, ruhuna tanık olmak gibi oldu.
Yeni bir kitap yorumu ile sizlerleyim. Kitabımızın adı : Manyak Juliet.
Arkadaşlar kitabın daha başlangıcındayken, kitabın bana hitap etmediğini, beni tatmin etmeyeceğini, tarzım olmadığını hissettim. Ama bir kitabı,zorunlu kalmadıkça yarım bırakmayı sevmediğim için kitaba devam etme ve şans verme kararı verdim. Kitabı okudukça da, kitabın başında bana hissettirdiklerinde haklı olduğumu daha çok gördüm. Kitabın son sayfasını kapattığımda da kocaman bir zaman kaybı olduğunu tescillemiş oldum. Belki içinizde okuyup ya da okuyunca sevenleriniz vardır, olacaktır, çünkü herkesin sevdiği tarz kitaplar farklıdır. Saygım da sonsuz.Ama kitabın bana hissettirdikleri bu yönde. Bana edebi açıdan hiçbir katkı sağlamadı. Kitap baştan sona ergenlerin psikolojik sıkıntıları, intihar girişimleri, küfürleri, argoları, cinsellikleri, taşkınlıkları vs vs ile dolu. Bildiğiniz +18 yani. Küfür dolu. Böyle olunca ben zaten kitaba çok bağlanamıyorum. Ben sevemedim. Benim için zaman kaybıydı. Süslü kelimelerle sevdiğimi dile getirebilirdim ama beni burada tanıyanlar, kitap bana gerçekte ne hissettirdiyse açıkça onu yazdığımı çok iyi bilirler. O yüzden
“Annem bana kızıyordu - kapıyı niye sert çarpmıştım öyle, niye lavaboda saç bırakmıştım, niye telefonu açmamıştım. Her uyandığımda kendimi, lekeli pencereli, ağır kapılı çirkin odadaki inçe şiltenin üstünde bulmak öyle kafa karıştırıcıydı ki. Dünyanın dışında. Dünyanın içinde. Koparılıp çıkarılmış. “