Esin/Coşku. Dehanın coşkusu çeşitli şekillerde, kural tanımayan, yabani, ehlileştirilemeyen bir şey, yutucu bir ateş olarak betimleniyordu. "Genç sanatçı, dehanın ne olduğun sorma'', diyordu Rousseau, "Sende varsa bir gün öğrenirsin. Ama yoksa o zaman zaten asla öğrenemezsin"