Bir çift kanattınız hüznün rüzgarlarında
Dağılıp gitti melekleriniz beyazın öte dağlarında
Ağlasın ardınızdan bir ağızdan bütün dehşetiyle kolera
Sen harbi hayalet, sağlam gariban,
Ruhuna El-Fatiha.”
Savrulurken raconun kırmızı pelerini o zarif öfkeye,
Zaman ki sana hasta olmuş, incelikli haytasın,
Raksederken mahallenin maşallahı, eyvallahı,
Güzelleş be oğlum şimdilik ölümüne kadar hayattasın.
Şimdilik, ölümüne kadar hayattasın…”