Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.6
En Beğenilen Natalia Ginzburg Yorumları ve İncelemeleri
En Beğenilen Natalia Ginzburg sözleri ve alıntılarını, en beğenilen Natalia Ginzburg kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Harika kapağı ile dikkatimi çeken bu eser kocasını alnının ortasından vuran bir kadının cinayeti niye işlediğini anlatması ile şekilleniyor.Yalın bir dille kadının yaşadıklarını öğreniyoruz.Evlenene kadar hiç beğenilmemiş,ilgi çekmemiş gri bir hayat sürmüş kadının kendinden büyük çapkın ve sorumsuz bir adamla evlenmesini ve sonrasında tam bir fiyasko olan evliliklerinde yaşadıklarını okuyoruz.Okurken saç baş yolduğum çok şey oldu.Alberto'nun gamsızlığı,arsızlığı,karısının pasifliği aslında birçok evlilikte çok uzak olduğumuz şeyler değil.Kısacık bir eser,sade yalın bir dille erkek egemen dünyanın gerçekliği yüzümüze çarpılmış.Güzel bir eserdi.
Asla, asla bir şey sorma. Sen hayatta sahip olduğum tek şeysin.Bunu unutma "
#istenboyleoldu
#nataliaginzburg
#canyayinlari
İtalo Calvino'nun kitabın önsözünde kaleme aldığı
"Natalia Ginzburg yeryüzünde kalan son kadındır. Öbür insanların tümü erkektir." cümlesi bile kitabı okumak için yeterli motivasyonu sağlıyor...
"Alnının ortasına ateş ettim" diyerek kocasından bahseden kadın anlatıcı ile okumaya başlıyoruz kitabı. Kadın anlatıyor; küçük kızımız öldüğünde bile ayrılmamıştık diyerek.. Zamanda geriye gittikçe bu ilginç çiftin #evlilik dinamiklerini öğreniyoruz. Kadının bir yuva kurmak dürtüsü ile evlenişini ve adamın aslında en başından bile nasıl donuk olduğunu. Adam, evli olan eski sevgilisini unutamıyor ve hala görüşüyorlar. Evli olan eski sevgili de çıkıyor piyasaya ve nasıl birbirlerinden vazgeçemediklerinden bahsediyor. Boşanmıyor çünkü çocuğu ve bir düzeni var... Ah ne ilginç diyemiyor insan okurken çünkü bunlar gerçek yaşamda var, duyuyor ve şahit oluyoruz zaten...
Anne çocuğunu kaybediyor, kocasını yeniden affediyor... Yeniden sevişiyorlar sanki beden, geleceğin ve huzurun anahtarıymışcasına.
Çaresizlik,beklenti ve ilgi arayışı... Duygular karmakarışık, vazgeçememenin, yok sayamamanın eşiği zorluyor kadını... Bir de Alberto'nun kararsızlığı...
"İç dünyamızda ne olduğunu anlamak gerçekten güç."
.
"Sürekli nasıl sevgili değiştirir insan?"
Yazarın hemen #sevgilimichele kitabın da sipariş ettim. Çünkü çok yalın ve çok arkadaş
#cevirmen #şemsagezgin
Daha ilk cümlede ‘Alnının ortasına ateş ettim’ diye kocasını öldürdüğünü peşin peşin önümüze koyan yalnız ve sevgiye aç bir kadını okuyoruz. Kitabın sonunda ne olacağını önden okuyucuya sunmasıyla tam bir ‘Kırmızı Pazartesi’ tadı gelmiyor mu ? İlk cümlenin bu şekilde Márquez tarzı vermesiyle sevgili Ginzburg’a anında ısınıyorum ve kitabın sonunda da haksız olmadığımı anlıyorum.
Cinayeti yani kitabın sonunu ilk cümlede öğrenince şimdi geriye dönüyoruz ve parkta oturmuş polisleri bekleyen kadın karakterimiz cinayete gelesiye kadar neler yaşadığını çok soğuk bir anlatımla yazıyor. Yirmili yaşlarında olan kadın sevildiğini düşünerek kendisinden yaşça büyük olan Alberto ile evlenir ve bir zaman sonra aldatılıyor olduğunu bile bile anne olması gerektiğini düşünerek çocuk sahibi olur. Fakat zaman geçtikçe sadece daha da fazla yalnızlaşır. Kendini daralmış , kıstırılmış hisseden kadının içindeki öfkenin patladığı noktada da cinayet oluverir. İşte böyle oldu. (Ne tutarlı harikulade bir kitap adı seçimi , değil mi ?)
Calvinonun bu kitap hakkında L’Unità gazetesine söylediklerinden de sadece şu kısmı eklemek istiyorum. “Kuşaklar boyunca yeryüzündeki kadınlar beklemekten ve katlanmaktan başka bir şey yapmamıştır. Sevilmeyi, evlenmek için seçilmeyi, anne yapılmayı, aldatılmayı beklemişlerdir.” İşte bu Natalia Ginzburg’un seçtiği kadın karakterdir.
Bir çırpıda okunarak su gibi akıp giden, kısa ve etkileyici çerezlik bir roman.
Mektuplaşma tadında..
"Ama şu da bir gerçek ki hayatımızın belli bir noktasında vicdan azapları sabahları kahveye batırılan bisküviler gibidir.."
"Geriye hiçbir şey kalmayınca her şeye alışılır."
"Birbirinden nefret eden iki insan arasındaki çekingenlikten daha kötü bir şey olamaz. Birbirlerine bir şey söylemeyi başaramazlar.İğnelememek ve yaralamamaktan dolayı birbirlerine minnettardırlar, ama minnettarlığa benzer bir çeşit şey sözcüklerde yolunu bulamaz."
Mektup tarzında yazılmış, sevdim diyebilirim
" İnsan bunalımda olduğu zaman tanımadığı kişilerle kendini rahat hissediyor. En azından yalan söyleyebiliyorsun."
#isteboyleoldu adlı kitabı ile tanıdığım ve kaleminin çekimine kapıldığım #nataliaginzburg un #sevgilimichele adlı kitabını da çok severek okudum . #şemsagezgin çevirisi ile yayımlanan #kitap , mektuplardan oluşuyor.
Bir ailenin iç dinamiklerini birbirlerine yazdıkları mektuplardan öğrenirken acıyı, sevinci ve hüznü ifade edişleri oldukça yalın ve içten geldi.
Siyasi olaylar nedeniyle İtalya'dan İngiltere'ye kaçan Michele ve onunla mektuplaşan annesi, kız kardeşi, eski kız arkadaşı ve yakın arkadaşını da tanıma fırsatı buluyoruz satırlarda. Dahası bu insanlar birbirleri ile de yazışmaya başlayınca yaşanan iç döküş hali okuru, merakla kitabı okumaya sevk ediyor. Ekonomik ve siyasi koşulların etkilediği farklı toplum ve iklimlerdeki insan halleri de diyebiliriz aslında. #Mektup okumayı severseniz kitabı da ilgiyle okursunuz diye düşünüyorum .
Kitapla ilgili tek eleştirim, her ne kadar mektuplar farklı insanlar tarafından yazılmış olsa da bir yerden sonra aynı kalemden çıkmış gibi bir his uyandırıyor. Canım yazar keşke farklı birşeyler ekleseydi her karaktere özgün bir yazım tarzı gibi çağrışım yapan diye düşünmedim değil ama ben buna rağmen sevdim...
"Günümüz gençlerinin anıları yok, olsa da beslemiyorlar."
#OkurSevtap
Selamlar, ben leyla
Yalnızlık kendinizle nasıl vakit geçireceğinizi bilmiyorsanız dünyanın en tüketici duygusu. Aslında bakarsanız kendinizle vakit geçirmeyi bilseniz de dünyanın en tüketici duygusu. Diğer insanlarla anlaşma konusunda birazcık sıkıntılıysanız yalnızlık ruhunuzu bi mengene gibi kavrar ve yanlış kararlar vermeye daha meyilli olursunuz. Evlenmek gibi…
Sevmediğiniz bir insanla evlenmek gibi…
Yalnızlık gözlerinizi öyle bir kör eder ki aslında sümüklü mendilinizi bile atmayacağınız bir insanla kendinizi bir ömür paylaşmak durumunda bulursunuz ve kendinizi daha büyük bir çıkmazın içinde debelenirken bulursunuz Artık gözleriniz uzağa daldığında ne kadar yalnız olduğunuzu değil dünyanın en büyük ahmağı olduğunuz hissi göğsünüzü daraltır.
Sevdiğinizi sandığınız kişinin başka birisine aşık olduğunu düşünürsek ahmak olduğunuzu fısıldayan iç sesinizin sesi bir hayli yüksek olur ve kendinizi kitabımızda ki kadın gibi kocanızın katili olarak bulursunuz. Neresinden bakarsanız bakın boktan bir durum.
Bende bazı hisleri uyandıran ve boşluğa derince bakmamı sağlayan kitapları okuduğumda kendimi şanslı hissediyorum. İşte Böyle Oldu bu kitapların başında geliyor. “Yazı masasının çekmecesinden tabancayı aldım ve ateş etttim. Alnının tam ortasına ateş ettim.” Bu cümleyle başlayan hikayemiz bir kadının nasıl katil olduğunu acımasız bir yalınlıkla ortaya seriyor. Kısa bir hikaye zaten bir anda kendinizi olayların içinde buluyorsunuz.
Okumanızı MUTLAKA öneririm.