Ömerül'faruk Hazretleri - Radiyallahü anh- ağlıyordu. Şu koca kıtalarda adaleti kamilenin nasıl temin edileceğini düşünüyordu, "ya rabbi!.. ruhumu kabzet" diyordu. Bir gün ağlarken sebebini sordular, dedi ki "nasıl ağlamayayım ki, fırat kenarında bir oğlak zayi olsa korkarım ki Ömerden sorulur."