Yalnız krizleri sırasında acı çekmesi ve bu acılardan kurtulur kurtulmaz şunları dilemesi de hayli ilginçtir:
"İyice belirginleşen hastalığım, henüz Paris'teyken içime yerleşmeye başladı. Yaşama dair inancımı yitirmedim, aksiliklere rağmen inatla, yaşama isteğini sürdürme gayretindeydim. Aslında yaşam felsefem şuydu: "İşte mutluluk ve mutsuzluk arasındaki fark! Ölüm ya da yok olmak. Ölüm de yaşam kadar yararlıdır..."