Her şeyin kendince bir anlamı vardır, bütün bu olayların ve insan aklını kurcalayan şeylerin. Ama yaşamın kendi anlamı değildir. Yoksa yaşamak diye bir şey olmazdı.
İnsanın kaderi var ama bir tane. Tamamlanınca hiçbir şey kalmıyor.
Yalnız tanrılardır birçok kaderi olan ve ölümü gereksemeyen. Onlar her şeyle doludur ve her şeyi denemişlerdir. Her şeyi... İnsan mutluluğundan başka. Yalnız onu bilemezler ve bu yüzden de insanlara çok görürler mutluluğu. İnsanların mutlu olmaya kalkmaları ve bu dünyasal mutluluk uğruna onları unutmalarıdır tanrıları bunca zalim, bunca kötü kılan, başka bir şey değil. Bundan ötürü de alıyorlar işte öçlerini. Ve ağaçlarının bir dalını sıkıştırıveriyorlar kurbanlarının eline.