İkinci Şans'da, Latham sanatoryumunda farklı bir tür tüberküloz ile mücadele eden gençlerin hikayesini okuyoruz. Ana karakterlerimiz Lane ve Sadie'den dinliyoruz hikayeyi.
Yazarın böyle bir araştırma yapması ve hikayeye dönüştürmesi bir biyoetikçi ve tıp tarihi dersi alması. İlk başlarda vampir efsanelerinden yola çıkarak (çünkü modern vampirlerde tüberküloz belirtilerinin olduğu söylentisi) fantastik öğelerden oluşan bir hikaye yazmayı düşündürmüş. Sonraki araştırmalarının sonucunda gençlik kurgu yazmaya karar vermiş.
Kitabımıza dönecek olursak; Lane Latham Yurdu'na geldiğinde ders programından bitkin düşmüş durumda. Saide ise, hastalıkla ilgili tüm korkularını özümsemiş. Tek korkusu sanatoryumdan kurtulduğunda normal hayatta yaşayacakları. Çünkü hastalıktan kurtulup normal yaşantısına dönen gençlerden vebalı gibi insanların kaçmaları, dışlanmış olmaları.
Genel olarak hikayeyi beğendim. Trajik ve üzücü bir hikaye. Ama John Green'in Aynı Yıldızın Altında kitabı kadar duygu yönünden etkilemedi beni. Kitapta John Green'in etkisini görüyorsunuz. Hatta karakterlerimizden biri onun kitabını okuyor.
Daha çok yazar, beni bazı gerçeklerle yüzleştirdi. Hayatımız planladığımız gibi gitmediği gibi. Yarın ya da birkaç saat sonra ne olacağını gerçekten kim bilebilir ki? Hayatta şu an sahip olduğumuz zaman dışında kontrol edebileceğimiz çok az şey var. Sevdiklerimizle anı yaşamalıyız.
Bu hikaye hastalık ve ölümle ilgili olduğu kadar, ikinci şanslar ve kendi gücümüzü bulmaktan daha fazlası.
Son olarak romantizm ve hoş bir mizah dokunuşunun aşırı iç karartıcı olmasını engellemiş. Okunabilecek güzel bir gençlik kurgu.
