Merhaba kitap dostlarım daha önce #jaklininelleri ile kalemiyle tanıştığım ve çok sevdiğim Serdar Aydın'ın son kitabı olan Yas'ın yorumuyla geldim. Yine çok farklı bir şiir kitabı okudum. Şiir ile tüm duygular buluşmuş dibe vurmuş, nirvanaya çıkmış, yüzleşmiş, kendini bulmuş....
Şiir sevenler lütfen yazarın kalemiyle tanışın tavsiyemdir.
' -İnsan büyüdüğünü ne ?
"Eskiden yaşansa dokuz köyü ateşe vereceğim şeylere zamanla kibrit bile yakmıyorsun. Tahammül etmeyi ve şaşırmamayı öğreniyorsun. Artık hiçbir şeye şaşırmadığını fark ettiğin gün büyüdüğünü de fark etmiş oluyorsun aslında."
Kitabı şiir kitabı diye satın aldım. Okumadan önce yazarın hayatına baktım önsayfada.Türkiyede ödüllerin ne kadar boş dağıtıldığının kanıtı gibi geldi bana. Düzyazıyı devrik cümlelerle destekleyip bir nevi şiir diye satmış bize Serdar Aydın. Fakat iyi bir şiir okuyucusu olarak söyleyebilirim ki, okuduğunuz ne şiir ne deneme ne düzyazı.Sadece aşırı
Türk edebiyatının melankolik prensesi. Cemal Süreya’nın ‘Zelda’sı,Ece Ayhan’ın “dünyaya yaralı bir insan”ı. Bu dünyayı başka bir dünyanın bekleme odası olarak gören,üç adımlık yer kürede uçsuz bucaksız bir şair...
