Şükufe Nihal Sözleri ve Alıntıları
Şükufe Nihal sözleri ve alıntılarını, Şükufe Nihal kitap alıntılarını, Şükufe Nihal en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"Hiç sönmem, sanırdım. Bulutta düğün var deseler, tırmanıp çıkmak isterdim; meğer insan nasıl da kendinden geçermiş!"
Ey Domaniç kadını, nerede yaşayıp nerede öldüğünü hala öğrenemediğim büyük kadın! sen de bunlardan biriydin. insanların yüzünü kızartan çirkinliklerden, vicdan azaplarından uzak yaşadın. şu bir avuç torağından başka bir köşesini tanımadığın vatan uğruna ne sonsuz azaplar çektin. bir tanecik yavrunu elinle yerlere serdin. "onu kandıranlar kabahatli." demedin, affetmedin. çünkü vatan senin gözünde en kıymetli şeydi! o tertemiz dağlar başında, tertemiz duygularla geçen hayatın, her sevgiden üstün olarak yalnız vatan, millet sevgisi taşımıştı
Sayfa 72
yaşamaları, duraksız bir didinmeden başka bir şey değildi
Sayfa 58
işte hep bu büyük şehir derdi, bu çıktığımız yeri beğenmemek, kendimizi oraya layık bulamama illeti! ya geride kalanlar? onlar bizden değil mi? yalnız kendimiz! korkunç bir benlik...
Sayfa 58