Tayfun Atay Sözleri ve Alıntıları
Tayfun Atay sözleri ve alıntılarını, Tayfun Atay kitap alıntılarını, Tayfun Atay en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
İster insani bozulma deyin, ister toplumsal çözülme... Memlekette hayatın nabzı tümüyle cinsellik üzerinden atar oldu!..
Sonuçta 7’den 77’ye cinsellikle düşüp kalkan bir insanlık ortaya çıktı.
Ve seks insan türünde artık biyolojik değil, “patolojik” bir mesele haline geldi.
Ne düşündüğünüzün, söylediğinizin, yaptığınızın, yani ne olduğunuzun değil, nasıl göründüğünüzün önem kazandığı, başka hiçbir şeyin anlam ifade etmediği bir dünya, İmaj Çağı’nın dünyası...
“Yeterince erkek” olmak bir kere elde edilip sonuna kadar süren bir şey değildir. Erkek topluluğu tarafından izlenerek, tartılarak ve yargılanarak verilen bir şeydir. Aslında erkek “olmak”, bir erkek referans topluluğu tarafından kişinin erkekliğinin onaylanmasıdır. Erkekliğin oluşması, sosyal bir süreçtir. Dişiliğin tersine erkeklik, verilir. Bağışlanan bir şey olduğu için geri de alınabilir.
Modern toplum, hiç de Freud’ün düşündüğü gibi cinselliği bastırmakla falan uğraşmıyor. Tersine cinsellikle kafayı bozmuş durumda.
Dünya hayatından, insanlık serüveninden dışlanmış, ev-içinin parantezinde yaşayan kadının “hayaller”inden başka nesi olabilir ki? O yüzden de yumuşaklık kadar hayallerin de rengi olan pembeden başka onun halini (hali pürmelâlini) daha iyi ne simgeleyebilir ki?!
… anne ile erkek çocuk arasında başlangıçta mevcut olan biyolojik nitelikli “simbiyosis”in (beraber-bağımlı yaşama ilişkisinin) psikolojik olarak süreklilik kazanması riski, “erkeklik” açısından ölümcül bir tehdittir.
Dünya Kadınlar Günü’ne anlam veren, elbette ki çözülmez bir sorun olarak kadınların karşısında duran erkek iktidarı...
…tarihten bugüne, erkeği “adam”lamış, adamı da “insan”lamış bir sefil sistem içinden bakınca…
Kadın, “adam gibi” öldükten sonra yaşamış, yaşamamış ne fark eder ki?!
İnsanlığın nabzının kırsal-geleneksel, feodal, cemaatçi bir yaşam biçiminde attığı dünyada ise “kadın sorunu” diye bir şey algısal, zihinsel ve söylemsel olarak yoktu. Çünkü kadın-erkek eşitsizliği de, cinsiyet ayrımcılığı da, ataerkil cinsiyetçi söylem de doğallaştırılmış, “olağanlaştırılmış”tı.
Böyle bir toplumsal zeminde ataerkillik, hayatın havasına suyuna, taşına toprağına, ekmeğine ruhuna siner.
Öyle bir memleket ki bir kadın olarak aynı şehirde açık kıyafet giysen de çarşafa girsen de ölüyor, öldürülüyorsun!
Kadın sorunu, kadın hakları, toplumsal cinsiyet ayrımcılığı ve feminist hareketten söz edebildiğimiz çağdaş dünyada da hiç kuşkusuz ne kadının erkek iktidarı karşısında ezilme sorununun tam olarak üstesinden gelebilmiş, ne de bu dünyanın “erkeğin dünyası” olmasını aşabilmiş değiliz.
Ama bunların “sorgulanabilir” olmasının önünü açmış bir dünyada yaşıyoruz.
Bu, ataerkilliğin farkında olunan, ona karşı mücadele edilen bir dünya.
İnsanlık tarihini bir yabancılaşma tarihi olarak okumak mümkün. İnsanın doğaya, insanın insana, insanın kendi emeğine, sonra bedenine ve nihayet benliğine yabancılaşması!..
Çok naif mi gelecek bilmiyorum, ama galiba şehvetten âri şefkatimiz, yani “sevgi”. Zaten aşkla başlayıp sonra evliliğe evrilmiş ilişkiler hâlâ sürebiliyorsa onun da nedeni bu: Şehveti tükete gelirken şefkati çoğaltabildiyseniz, “aşk” bitse de kopmuyorsunuz birbirinizden…
Öyle olmadığı zaman (ki çoğunlukla olmuyor) malûm klişe sığınağımız: “Evlilik, aşkı öldürüyor”.
Kadını erkeğe tabi kılan bu yaygın "ataerkil kültürel yapılanma", toplumsal cinsiyet, kimlik, rol, tutum ve davranışlarının kadına ve erkeğe benimsetilmesinin aynı zamanda hem eşitsizlik yaratan, hem de erkek iktidarını pekiştiren bir süreç olarak değerlendirilmesini kaçınılmaz kılar.
Söz konusu "eşitsiz" toplumsal cinsiyet kurulumunu netleştirme yolunda Türkiyede sıklıkla kullanılan iki deyiş üzerinde karşılaştırmalı olarak durmak yararlı olur. Bunlar, "erkek gibi kadın" ve "kadın gibi erkek" deyişleridir. ...
Sayfa 20