Dokunmak istiyorum boynuna şu an
Terini emen bir mendil gibi
Dokunmak istiyorum alnına
Toprağa bir gizimi döker gibi
Sürmesini istiyorum şu hüzün ânının
Ne zamandır böylesine özlemedim seni
Hayatımız adanmış, durmak pas ve kir
Nöbette bir sigara içimi
Şu hüzünlü dakikalar, şu özlem, şu şiir...
Bilinir ve söylenir; sanatlar içinde sahteliği kaldırmayan tek sanat şiirdir diye. Bu sözden amaç, başka sanatlarda göz boyayarak, sanat dışı yöntemlerle başarı sağlanabileceği; şiirde ise bunun olanaksız olduğudur.
En küçük önemi ver.
Söylemişti sensiz yaşayamayacağını
Unutma bunu,
Yeniden rastlarsan ona tanıyacaktır seni.
Bana bir iyilik yap,
Bu kadar çok sevme beni...
Son kez sevildiğimde duymamıştım
en küçük bir sevinç bile..
İnsan ne zaman insandır?
En güçsüz yanlarını gizleyemediğinde.
İki insan arasında diyalog ne zaman kurulur?
Bir insan en güçsüz yanlarını sergileyip,
Ötekide onu anladığında.
Bir insan ne zaman sevmeye başlar?
Karşısındakide onu sevmeye başlayınca.
Sevgi ne zaman biter?
Hiçbir zaman.
Peki insan ne zaman biter?
Artık sevmediğinde...