Düşündü ki, hamını eyni günəş isitsə də, hamının eyni hərarət payı olmur... Düşündü ki, bu dünyada hər kəs öz dərdi ilə doğulur, ömür boyu dərdini ürəyi, beyni ilə yedirdir, içirdir, böyüdür... Axırda da dərd içindəkiləri büsbütün həzm edib onu məhvə sürükləyir...
Və birdən beyninə qəribə bir fikir gəldi. Nə yaxşı ki, heç olmasa, biz doğulana qədərki və biz öləndən sonrakı dərdlərin bizə heç bir aidiyyəti yoxdur!