Yene bir Varis yaradiciligi, yene mohtesem bir hekaye.. Bestlellere girmeye heqiqeten layiq olan yaziçidir Varis Yolçuyev. Bu kitab Varis yaradicigilindan oxudugum 4 cu kitabidir. Bu kitabda neler neler yox idi ki... Sevgi, cesaret, xeyanet,nifret, peşmanciliq ve daha neler..Hekayenin qehremanlarina geldikde ise ilk baslarda mende coxlari kimi Naileni qinayirdim, her seyi daha basqa cur hell ede bileceyine inanırdım. Ancag sonlara dogru Naileye olan esebim kecdi ve onu anlamaga basladim yavaş yavaş. Ancaq yene de her sey tamam ferqli ola bilerdi, sonda nifret yox sevgi qalib gele bilerdi. Naileni butun bunlara vadar eden de en sevdikleri- ailesi, sevdiyi adam, her defe komek isteyende ondan istifade eden müdiri, "metallon" deyilmiydi?
Hekaye başdan başa ibret hekayesi idi, ne qeder ibratamiz şeyler yaşadi Naile.. Hetta onun pis yola düşmesinden bele ibret götürmek olar. Sevdiyi adam- İlqar oz elleriyle iteledi bir baxima Naileni bu yola. İlqar Naileni atdi ve pula, var dövlete göre basqasiyla evlendi.
Gunumuzde de bele şeylere sixliqla rastlanılir. Hekayede en cox beyendiyim yerlerden biriyse Nailenin onun heyatini mehv eleyen her kesden bir bir intiqam almagı oldu.
Pul hersey deyil.
Pul ucun Naileni atib geden Ilqar sonda qatil olur ve 5 qepiksiz qalir. Naile ise xeyalindaki modalar evini acir ve var dovlet icinde yaşayir. Bu da bize heyatda her seyin deyisen oldugunu, her şeyin deyerini vaxtinda bilmek lazim oldugunu xatırladır.
Belke de umidler heç ölmür?
En sonda bele...
