Deniz Demirsoy
@yazarakli
"En iyi bildiğim iştir yalnız kalmak. İnsanlarla temas ya beni incitiyor ya onları. İflah olmaz bir uyumsuzum."
Dücane Cündioğlu
1454 okur puanı
Haziran 2017 tarihinde katıldı
Bazen acının derinliği bize kaybımızın ne kadar büyük olduğunu gösterir.
Sayfa 287
Ama zihnimiz, aklımızdan geçenler görme sinirlerimizin beynimize ulaştırdıklarını farklı algılamamıza neden olurlar. Bu yüzden göl sularında parıldayan güneş ışıklarını değil pis sularda yanan hayali cehennem alevlerini görüyordu.
Sayfa 155
Şu aptalca suçlamalar. Yalanlar. Anlamsız şikayetler. İftiracılık kişiliğinde varmış.
Sayfa 153
Okur Takip Önerileri
Sanki kötü, nefret dolu bir şeylerin nişanesiydi bu dudaklar.
Sayfa 151
Daha kaç tane anlamsız soru sorup duracaktı kendine? Arı kovanına dönmüş beynine daha kaç defa çomak sokacaktı?
Sayfa 150
Neyin doğru neyin yanlış olduğunu ancak gösteri sona erince anlayabilirdiniz.
Sayfa 149
-Pekala Davey, ufaklık, evlat, senin için bugün yapabileceğim başka bir şey var mı?
-Tabii ki Jack. Şu Davey, ufaklık lafını kıçına sokabilirsin mesela.
Hardwick gürültülü bir kahkaha attı. Tıpkı bronşit olmuş bir kaplan misali.
Sayfa 143
"Her şey bir şekilde mümkündür. Yeterince zaman olursa elbette. Ve de istemek için neden."
Sayfa 142
-Senin kadar iyi bir hafızası olan başka birini tanımıyorum. Pislik senin beynine yapışıyor sanki. Belki de bu senin en büyük yeteneğin.
-S.ktir git.
Sayfa 136
"Jack, sana kahkahalarının sifon sesini andırdığını söyleyen oldu mu hiç?"
Sayfa 90
Her şey, her an, şu an burada... Şu an seninle benim aramda duruyor. Şu an nefes alırken, sen ve ben bu satırları paylaşırken yaşamak bu demek. Yorumsuz, senaryosuz, var olan.
Sayfa 18
Senin geçmişini ve hayallerini bilmeden sana ahkâm kesemem.
Sayfa 18
Geçen her an bir daha geri gelmemek üzere gidiyor. Korkarak, saklanarak, katlanarak, risk almayarak çözemeyiz yaşamı...
Sayfa 18
Yapma. Ne olur yapma. Yaklaş... Elimi tut. Ve dinle...
Sayfa 18
Böyle bakınca ne kadar acı çekebilirim, ne kadar kötü olabilir ki yaşam. En çok pişman olduklarımız içimizde biriktirdiğimiz, yaşayamadıklarımız olacak.
Sayfa 18