yazmak kendi zehrini içinde taşır
...Bir şiir daha yaratmak için yalanı yazmak için elimi zorlamam
Sayfa 33 - ParantezKitabı okudu
"Kediniz var mı? Ya da kedileriniz? Uyurlar, yavrum. Günde 20 saat uyuyup yine de çok güzel görünebilirler. Heyecanlanmak için bir nedenleri olmadığını iyi bilirler. Bir sonraki öğün. Ve arada sırada öldürecek bir şeyler. Güçler tarafından yırtılmakta olduğumu hissettiğimde bir ya da birkaç kedimi seyrederim. 9 kedim var. Uyuyan ya da uyuklamakta olan birine bakarım ve gevşerim. Yazmak da kedilerimden biridir. Yazmak gevşememi sağlar. Beni gevşetir. Bir süre için en azından. Sonra devrelerim karışır ve baştan başlamak zorunda kalırım. Yazarların yazmayı nasıl bıraktıklarını hiçbir zaman anlayamadım. Nasıl gevşerler?"
Sayfa 110Kitabı okudu
-Neden yazıyorsun?
-Yazmak zorunluluk benim için. Yazmazsam hasta olur, ölürüm. Karaciğer gibi, bağırsaklar gibi bir parçam benim ve en az onlar kadar büyüleyici.
Sayfa 26 - ParantezKitabı okudu
Yazmak bazen,
Seninle olanaksızlık arasındaki tek şeydir.
Hiçbir kadının aşkı,
Hiçbir servet,
Boy ölçüşemez onunla.
Hiçbir şey kurtaramaz seni,
Yazmaktan başka.
Duvarların çökmesini engeller.
Kalabalığın üzerine gelmesini.
Karanlığı aydınlatır.
Psikiyatristlerin şahıdır yazmak,
Tanrıların en müşfiği.
Ölümü avlar, yazmak.
Ve kendine güler,
Acıya güler.
Son umuttur yazmak,
Son beklenti...
Aynen öyle!
"Meslek olarak yazarlığı önerir misiniz?" diye sordu genç öğrencilerden biri.
"Komik olmaya mı çalışıyorsun" diye sordum ona.
"Hayır, hayır. Ciddiyim. Meslek olarak yazarlığı önerir misiniz?"
"Yazmak seni seçer, sen yazmayı seçmezsin."
Kesti sesini. Bir daha yumuldum şişeye, sonra sahneye çıktım.
Sayfa 41Kitabı okudu
