"Ama bir zamanlar sevmiştim. Birini bir zamanlar sevmiş olmak insanın içinde iz bırakıyordu. İnsan o kisiyi artık sevmese bile iz kalan yer acıyordu ."
Sayfa 31 - CanKitabı okudu
geçmişimiz geleceğimize teslim olmuştu.
Geçmişsiz gelen
“Geçmişimi, belki yolumu bulurum diye, Hansel ile Gretel’in kurda kuşa yem olan ekmek kırıntıları gibi arkamda ufalamıştım.”
Sayfa 98 - Can Yayınları
"Köpeğin köpeği ısırmadığı, al gülüm ver gülüm ülkesindeydik."
Sayfa 311Kitabı okudu
yeryüzüyle ve akan giden zamanla bağını koparmış, soğuktan titreyen ellerimizde birer kadeh şarap, soğuktan titreyen dudaklarımızda birer kırık gülüş, kor gibi yana gözlerimiz birbirine kenetli, birbirimizin nefesini yüzümüzde hissederek, böyle diz dize oturmuş, neye benziyoruz sence?
“Ama bu kârhane-İ âlemde herkes az çok bir hesap ödüyordu. Tamam, hiç ödemeyenler de vardı, kabul. Ama bu düşünceyle yaşanmıyordu. Birilerinin zerre hesap ödemeden, terayağından kıl çeker gibi şu hayattan geçip gittiğini bilmek insanı fena yapıyordu. Bu yüzden bedduayı keşfetmişti insanoğlu, ilenmeyi, kargışlamayı, en kötü şeyleri dilemeyi…”
Sayfa 435 - Can Yayınları
Anı yaşayın, zaman çünkü yalnızca ileriye akar.
Sayfa 426Kitabı okudu
Hayatta ben en çok babamı sevdim.
Sayfa 286Kitabı okudu
“Ama bir zamanlar sevmiştim. Birini bir zamanlar sevmiş olmak insanın içinde iz bırakıyordu. İnsan o kişiyi artık sevmese bile iz kalan yer acıyordu.”
Sayfa 31Kitabı okudu