Birini bir zamanlar sevmiş olmak insanın içinde iz bırakıyordu. İnsan o kişiyi artık sevmese bile iz kalan yer acıyordu.
Sayfa 31Kitabı okudu
Sizce?
Sevginin kesintisiz bir şey olduğuna inanmıyordum.
Sevgi doğuyordu. Sonra bir gün ölüyordu.
Ölünce hiç doğmamış gibi oluyordu.
“Beni bırakıp gitmeseydin, belki unuturdum seni,”
“Ne kadar ömrüm kaldıysa,
seninle geçireceğim,” dedi.
İnandım.
Hayatın içinde kaybolanlar?
Ben kendimi aşkın içinde kaybedemezdim. Ben kendimi hayatın içinde kaybederdim.
Delirmemek için ilaç alıyordum. Delirmekten kastım, aklımın başımda olmayışı değildi. Aksine, aklım fazlasıyla başımda olduğu için delirmekten korkuyordum.
"Gökyüzü gibi bir şey bu çocukluk,
Hiçbir yere gitmiyor.."
"Nuh'ta geleceği okuma yeteneği olsaydı, kesinlikle gemisini yakardı."
Cioran
Sayfa 431Kitabı okudu
