Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.38
Herkese mutlu ve başarılı bir Cumartesi Pazar olsun. Bugün sınav vardı, görevimizi yerine getirdik; yarın da sınav var, görevimizi gerine getireceğiz. Sınava giren tüm kardeşlerime başarılar diliyorum. Her şey gönlünüzce olsun inşallah.
Daha evvel Cemal Süreya okumuştuk, listemize aldığımız bazı eserleri vardı ve bunlardan ilki de deneme türünde
Her insanın ruhuna dokunabilecek bir satır bulabileceği şiirlerden oluşan bir kitaptı. Severek ve tekrar tekrar okuduğum bir kitap oldu.
Bir ilaç içsem bari diye düşündüm,
Biraz kolonya sürünsem,
Ferahlasam, pencereyi açsam.
Şöyle bir şey yazdım sonra:
Yağmur, çamurlu bir elbise dikiyor şehre Sıkılıyoruz hepimiz bu çamurlu giysinin
içinde.
Berbattı,
Bir şiire böyle başlanmazdı.
İç ses diye söylendim,
Ardından Yıldırım Gürses...
Aptal aptal güldüm bir de buna.
Ayşecik vazoyu kırıyor
Ve 'tamir et bakalım' diyordu babasına. Yapıştırsam da parçalarını hayatımın
Su sızdırıyordu çatlaklarından.
Karnabahar kızartmıyordu asla
Başrolde kadınlar.
"Düşen bir yaprak görürsen, beni hatırla demiştin
Biliyorsun seni ben, sonbaharda sevmiştim
Her sonbahar gelişinde, sarı sarı yapraklarla
Kuru dallar arasında, sen gelirsin aklıma"
Yıldırım Gürses
Bugüne kadar okuduğum en güzel dergiydin. İçinde kendimi bulduğum, hayatıma yerleştirmek istediğim, göz aydınlığı sağlayan, yol gösteren yazılar vardı. Masa Dergisinin Kasım 2020 ayı sayısının ana teması Cahit Zarifoğlu olduğu için girişinde "Bir incelik gösterin, incinmesin yüreğim.." sözüyle içimizi titreten Zarifoğlu'nun kalbime işleyen hayatı yer alıyordu. Hemen ardından da Yedi Güzel Adam'ı en güzel şekilde ele almış, dostluk bağlarını, fikirlerini ve hayallerini harika kelimelerle önümüze sunmuş. Ve devamında da zamanı, yolumuza çıkan taşları, mekanik hayatlarımızı ve hayatın içinden daha bir çok güzel metinler yer alıyordu. Mutlaka alın, okuyun, daima göz önünde bulundurun. Altını çizdiğim yerleri tekrar ve tekrar usanmadan okuyabilirim..
"Unutmamalı ki her bir an seçimdir ve diğer anları etkiler! Farkına varmak lazım bazı şeylerin. Bakış açımızı değiştirmek, "büyümek" ve büyürken içimizdeki çocuğu da korumak lazım! Öyleyse yolunuza çıkan "taşları" kenara çekin ve yolunuza devam edin. Takılmadan ve dengenizi yitirmeden sadece devam edin. Güzel olan budur."
İçimiz hep bir "hoşça kal" ülkesi
İnsanı anlayabilmek, onun hüznünü anlamaktan geçiyor.
Yazdan çıktık. Eylülü geçtik. İşte ekimin son günlerindeyiz. Aslında bu aralar olmak istediğim yer, sonbaharın tüm renklerinin serapa sergilendiği Abant’tır. Düşünsene elinde Hilmi Yavuz’dan Hüzün ve Ben, masanda dumanı üstünde köpüklü kahven. Etrafında uçuşan sarı kırmızı ağırlıklı rengârenk yapraklar. Ve belki de kitaptan başını kaldırdığın anda
Kutlukhan Kutlu ve Aslı Tohumcu Önderliğinde, kalbur üstü yazarlardan kısa "Diktatörlük" öyküleri yer almakta. Kitaba ismini veren öykü Mehmet Berk Yaltırık'a ait. Yekta Kopan, Hakan Bıçakcı, Cem Akaş, Hakan Günday gibi isimleri görür görmez başladım okumaya. Kısa kısa öykülere göz atıp yorumlarımı yapacağım fakat Sevin Okyay bu kitapta
Didem Madak... Beyaz, çilli, kadın, şair... O annesinin ölüsünü şiirle yıkamak istemiş ya, ben de onu varlığını yokluğunu ölüsünü dirisini şiirle yıkamak istiyorum kaç gündür, yüksek sesle okuyorum,cam dibinde, koltuk köşesinde yada yatak ayak ucunda medet umuyorum. Daha ileri gitmiyorum ama. "Kime ne anlatarak bitirsem hayatımı/ Ölümüme de bir şiir yamar nasıl olsa birileri artık," dediği için, en azından şiirsel olarak susuyorum.
Öykülemeci şiir derler ileri gelenler, bense buna Didem Madak özelinde, içindeki öykünün şiire doğması diyorum, şiirin içine öykü doğmuş diyorum…
Ah'lar Ağacı üzerine verdiği bir röportajda, "Kendi acısıyla dalga geçen ve gülerek acı çeken bir kadın ani bir manevrayla şiiri ele geçirdi ve en başta 'iç ses' diye söylenen ağlak kadınla, 'Yıldırım Gürses' diye cevap verip dalga geçti. Ve aptal aptal güldü bir de buna. Şimdi Ah'lar Ağacı'nı nereye gömmeliyim diye düşünüyorum. Belki de 'başsız ayaksız bir mezara.' 'Susmanın su kenarında' bir yerlere…" diyor.