Şuradaki sandalye gibi bekliyorum,
O düz bir ağaca bakar ya,
Ha işte onun gibi.
Kitlenmişim duygulara karşı,
Aklımda bin bir şehir yığıntısı,
Demiye demiye lafım eskimiş.
Ah Muhsin Ünlü
bazen çok korkuyorum.
ama bu; aslanlarımı açıklamama engel olmuyor
çünkü fena halde yaraşıyor birbirine gece ve balta
ve anneciğim derdi vardı neyin altına giysen olur bir siyah pantolonum şimdi gibi ay!
tekhnem dolu müfsidle!
bu da caddelerden derviş dervişegelmeme mâni değildir
yolları ay bastı mı lambalara koşuyorum ya,