O görünmez bağlar... O işaretler, o mucizeler...
Sayfa 17
".. hepimiz başkalarının ölümünün uzak yakın hissedarıyız.."
Sayfa 15 - Ece Ayhan
Bize çoğu kez anlamsız görünen olayların, tesadüflerin ardındaki gizli anlamı göremiyoruz.
Sayfa 11
Herkes kendisi diye bilmediği bir başkasını anlatıyor ve sonra yeniden kendi karanlığına gömülüyor.
Sayfa 11
...yanlış yerde arıyor herkes kendisini...
Sayfa 9
Oysa hayallerimin rüzgârı beni benden alıp uzaklara götürsün isterdim. Ama hayallerimin kanatları beni anılarımdan koparacak kadar güçlü değil..
Sayfa 9
Kararmışsa gönlü insanın, nereye baksa orada kararmış gönüller görüyor.
Dibe vurmuşsa hayatı, kimi görse dibe vurmuş sanıyor.
Sayfa 9
O da kayıp bir gemi ve o da bu kanlı sisin içinde yitirdiği yolunu arıyor.
Sayfa 8
Umudum kalmadı artık; bu dünyada düşüncelerimi, beni, duygularımı gerçekten anlayacak birini bulmak imkansız görünüyor artık bana..
Sayfa 7
İnsanlar
Hayallerim beni, ben anılarımı seyredip duruyorum...
İnsanlardan ne kadar umudu kessem de yine de insansız yapamıyorum.
Beni dinlemeyecekleri, asla anlamayacakkarını bilsem de onlara hayatımı anlatmayı seviyorum...
Hem korkuyorum onlardan, hem korkularımdan kurtulmak için onlara sarılıyorum yine de...
Sayfa 9 - Gendaş KültürKitabı okudu
O kadar fazla soru var ki zihnimde, o kadar fazla cevap arıyorum ki... Kayboluyorum çoğu zaman cevap bulmaya çalışırken. Bir yanım hep akışına bırak diyor, bir yanımsa sürekli sorular... Yine buraya yazmıştım 3 ay önce. Belki Allah belki de başka bişey bizi tekrar bir araya getirdi. Seninle tekrar olduğuma inanmak bana çok zor geldi, buna alışabilmek... 6 7 ay boyunca sensiz kalmış bu ruh, bu kalp, bu beden çok şey kaybetti. Şimdi buradasın, geceleri yine senin nefesini duyarak uyuyorum. Geçirdiğim o sensiz döneme kıyasla çok daha iyiyim. Ama... Bazı şeyler o kadar eksik ki... Gözlerine baktığımda bile o eski ışığı göremiyorum. Hemde ona bu kadar ihtiyacım varken... Sana karşı hissettiğim şeyi çok iyi biliyorum, bu fazlasıyla net benim için. Sana tekrardan herşeyimi veririm... İçim bu kadar yanıyorken. Canımı yakmış ve hala yakıyor olmana rağmen, verebilirim. Ama... Çok eksik geliyor herşey. Haklı olduğunu biliyorum, ister istemez eskiyle kıyaslıyorum ve bu beni üzüyor. Ama söylediğim ve hissettiğim bu değil. Ben yokmuş gibi yaşıyor ben yokmuş gibi davranıyorsun. Benimle konuştuğun dakikalarda sesinin, görünüşünün büyüsüne kapılıyorum... O anlarda herşey gidiyor, dünya gidiyor, çevremdekiler gidiyor, hayat duruyor, sen hariç... Çok canımı yakıyo... Değersiz, umursanmayan, gelmeni bekleyen aciz biri olmak...
Raymalı-aga kendi zamanında çok tanınmış bir cırav (yırcı), bir ozan idi. Daha küçük yaşta ün kazanmıştı. Tanrı vergisi bir yetenek ve kişiliğinin üç güzel özelliği sayesinde bozkırın en ünlü yırcısı, âşık ozanı olmuştu: Güftesini kendi yazar, bestesini kendi yapar ve güzel sesiyle bunları hem çalar, hem söylerdi. Dinleyenler ona hayran
ötüken yayınevi
kralını yaşadık
Bazen aşk gider. Önünde bir kadeh rakı, küllükte ölüm dolusu izmarit, öylece bakakalırsın arkasından.