Şu gördüğün düyayı, bütün lezaiziyle, sefahatleriyle, sefalarıyla ağır ve büyük bir yük gördüm. Ruhu fâsid, kalbi hasta olanlardan başka kimse o ağır yükün altına giremez. Çünki, bütün kâinatla alâkadar olmaktansa ve her şeyin minnetine gitmektense ve bütün esbab ve vesaite el açıp arz-ı ihtiyaç etmektense, bir Rabb-ı Vâhid, Semi' ve Basîre iltica etmek daha rahat ve daha kârlı değil midir?