"Herkesin arasında ama hiç kimseye aldırmadan, birine bağlı kalmak. Birinde kendini bulmak, kendini orada yaşamak, anlamak. Kim ne derse desin sadece ve sadece ondan gelecek kelimeleri anımsayıp yaşatmak. Sarıp sarmalayacak derecede oluşan bir özlemin, sadece ona ait olacağının yalnızlığında kalmak. Görebileceğin iki göz olduğunda sadece onun gözlerinde kalakalmak. Bir evin içinde sadece onun ve senin olabileceğinin uzaklığında olmak. Eve uzanan yolda gelecek ayak seslerinin sadece ona ait olduğunu bilecek tenha bir yerde oturmak. Ve onunla olmak, her daim, üzmeyerek, her defasında gülmesinin sebebi olmak adına... Sadece onunla olmak."🌒
3 yıl önce bugün yazmışım
İnsanlık varlığının "sıfır noktası" sanırım bezm-i elesttir. Henüz tarihin ve kronolojinin olmadığı, varlığın yalnız Allah'ın ilminde dürülü bulunduğu bir dem. Zaman öncesi bir hatıra insanın varlığına sunulmuş... henüz üzüm yaratılmadan sarhoş olmayı edeb kabullen bir tavır... insanı şehlâ nigâhın mesti kılan bir rükn-i aşk. Sonra
Seven insan yarayı iyileştirir, kanatmaz
Daha çok kanamadan yaralarını sarmayı göze aldım ben, acıtmadan merhem olmak istedim. Sen yaralarını büyütmeyi seçtin. Seni iyileştirmek için çıktığım yolda beni yaraladın.
Türk Öğretmeni
(Bende emeği olan hocalarıma ve bu kutlu mesleği severek yapmam vesile olan bütün sevgili Öğrencilerime)
Başöğretmen, Mustafa Kemal’in izinde,
Sevgi,merhamet, ve hoşgörü vardır, özünde.
Türkiyemin kışı, baharı, yazı ve güzünde,
Karatahtasının, bilgisayarının başındadır, Türk Öğretmeni.
Hayatta en hakiki mürşit, ilimdir, fendir,
Uygarlık
BÖLÜM 6️⃣8️⃣
*GÜNAHTAN SAKINIP ŞÜPHELİ ŞEYLERDEN UZAK DURMAK*
_siz iftirayı günahsız ve kolay bir iş tanıyorsunuz halbuki o Allah katında büyük bir günahtır_ ( nur 15)
_çünkü Rabbim her an ve zamanda herkesi ve her şeyi gözetleyip durmaktadır_ (Fecr 14)
⚡🌸Numan ibni beşir (ra) rasulallah (sav)' i şöyle buyurken dinledim dedi : *helal
Eskiden saatin iki tarafı aynı olduğunda, uçak geçtiğini gördüğümüzde; ‘biri beni düşünüyo, kesin o düşünüyo, o da beni seviyo falan filan der mutlu olurduk.’
Şimdi de yolda, yolu düşünüyor, yolu izliyor ve yolu dinliyoruz. Mutlu olmak için bu da çok bir şey değil sanki he.
🎶: Niyazi Koyuncu-Yol
Nereden nereye...
Humanizma ruhunun ilk anlayış ve duyuş merhalesi, insan varlığının en müşahhas şekilde ifadesi olan sanat eserlerinin benimsenmesiyle başlar. Sanat şubeleri içinde edebiyat, bu ifadenin zihin unsurları en zengin olanıdır. Bunun içindir ki bir milletin, diğer milletler edebiyatını kendi dilinde, daha doğrusu kendi idrakinde tekrar etmesi; zekâ ve
Eğitim de her ne kadar liyakat ve atama olmasa bile bile
Kökümüzü maziye ve bu coğrafyaya saplayacağım. Hem de dibine kadar. Oradaki tüm ilme ve eğitime gözümü dikmişim.
Ama kökten ibaret meyvesiz bir ağaç da olmayacağım. Bu çağın problemleri ile ilmi ve eğitimi yoğuracağım.
Titrek olmak değil, kaliteli hocaların talep edeceği öğrenciler gibi cesur olacağım. Gerekirse “bundan daha iyisi yapılabilir” diye kolları sıvayacağım.
Onları tenkid etmek, katılmamak başkadır, onlarla savaşmak başka.
Mazi ile korkaklar kavga eder. Ölüler cevap veremezler çünkü. Mazi ile kavgası olanlardan değilim. Ân ile kavgam var. Bu yolda tek bile kalsam mücadeleyi sürdüreceğim...!!
Yoldaş güzel olursa yol mu dayanır
•”Varmak mı önemli olan yoksa yolda olmak mı?”
Biz sebeplere sarılalım, yola çıkıp yürüyelim, varırsak şükreder, varamazsak “Yoldaydık” deriz.
Ahretliğim diyebildiğin kişiyi kaybetme.
Kimi zaman otobüs beni yorsa da böyle güzelliklere şahit olmak onlara bakıp görünce bi duaya vesile olması falan çok hoşuma gidiyor. Yolu nasip edene, bakıp da görebilmeyi nasip edene hamd olsun. Yolda olanlardan olmak duasıyla...
✨️
Allah;yol ehli, muhabbet ehli insanlarla karşılaştırsın. Birlikte dosdoğru istikametinde yürümeyi nasip etsin.
Demin sınavdan çıktım cidden hoca çok pozitifti ilimli anlayışlıydi ve bütün öğrencilerin stresini aldı böyle eğitimcilere ihtiyacımız var böyle olmak duasıyla bu yolda olmak duasıyla
•”Varmak mı önemli olan yoksa yolda olmak mı?”
Biz sebeplere sarılalım, yola çıkıp yürüyelim, varırsak şükreder, varamazsak “Yoldaydık” deriz.