Beni bırakın kendi halime, çok bitkinim ve de yorgunum. Terapi ordularınızı geri çekin artık, son günler durgunum. Zaman ellerimde kum gibi dağılır iken, yıllar beni taşa çeviren hokkabaz gibi
avaz avaz bagırır, hükümlü kapıda kilit, sigarama kibrit..
"Ne zaman o ilahî ve sonsuz uykuya, huzur veren büyük yalnızlığa erişeceğim, ıstırap haline gelen bu hayat, beni daha ne kadar peşi sıra sürükleyecek, günden güne, seneden seneye dolaştırıp duracak? Yorgunum, çok bitkinim.."