Nisanur yüksel
@yuksel379
İstanbul
İstanbul, 14 Mayıs 2003
3 okur puanı
Mayıs 2020 tarihinde katıldı
Ve dostun biri sana kötülük ederse, şöyle de: «Bana ettiğini sana bağışlıyorum; ama kendine ettiğini, — onu nasıl bağışlarım!»
Kimi, komşusuna kendisini aradığı için gider, kimi de, kendisini yitirmek istediğinden. Kendinizi kötü sevmeniz, yalnızlığı size zindan eder.
Yalnızlığına kaç, dostum! Seni büyük adamların gürültüsünden sersemlemiş, küçüklerin iğneleriyle de delik deşik olmuş görüyorum.
Yalnızlığın bittiği yerde, pazar yeri başlar; pazar yerinin başladığı yerdeyse, büyük oyuncuların gürültüsü ve ağılı sineklerin vızıltısı başlar.
Okur Takip Önerileri
288 syf.
·
Puan vermedi
Herkesin okuma öğrenebilmesi, zamanla yalnız yazmayı değil, düşünmeyi de bozar.
Ne çok şerefim olsun isterim, ne de çok hâzinem: bunlar safra kabartırlar. Ama iyi bir adın ve küçük bir hâzinen olmazsa iyi uyunmaz.
Doğayı, kaygılarımızdan ve korkularımızdan kaçarak doğaya sığındığımız zaman gerçekten anlamaya başlayacağımızı gördüm. Banar ne insandan, insanın tedirgin uğraşmalarından ! Bana ne o sonu gelmez ‘yap’lardan, ‘yapmalardan ! Ne kadar başka şimşek, fırtına, ve dolu: ahlâkla ilişkin olmayan özgür güçler! Ne mutlu, ne güçlü onlar! Usla bulutlanmamış, arıduru istem, sen ne kadar güçlüsün!
İnsan, bir an önce kargaşasını, kendine anlam veren bir düzene çevirmezse, yıldız doğurtmazsa karanlığına, yok olacaktır.