"Üzerini değiştir Clara, gezmelik kıyafetlerini giy. Dışarı çıkıyoruz." Halamın bu sözleri,bir anda emredici ve tıpkı duruşu gibi kusursuz göründü. Yatak odamdaki sandalyede doksan derecelik açıyla oturuyordu; sırtı son derece dik duruyordu. Aslında şuan, geometrinin dışında, düşünecek daha önemli konular vardı. Kaçmayı riske atacak bu gülüşümü gizleyebilmek için dudağımı ısırdım. Dışarı çıkıyoruz! İyi de hiç dışarı çıkmadık ki.
-Ben…
bir şeyi arıyorum durmadan.
+Neyi?
-Aşkı.
+Bulmak çok zor onu.
-Yüreğim öpücükleri arıyor.
Sayfa 31Kitabı okudu
Bu kadar sık görüşürken benim yerime mektubumun gelmesi sizi herhalde şaşırtacak, Olga Sergeyevna. Fakat sonuna kadar okuyunca göreceksiniz ki başka türlü yapamazdım. Bu mektubu çok daha önce yazmış olmalıydım; o zaman ikimiz de sonradan duyacağımız birçok vicdan azabından kurtulmuş olurduk. Ama gene de geç kalmış değilim. Birbirimizi o kadar
parçalanmış bir aynada
nakışları esmer bir yüz
yansısını görüyorum
perçemleri akdenizli
bakışları simli sündüs
parçalanmış bir aynada.
ah! benim bu deliliğim
Sayfa 240 - DüelloKitabı okudu
-Ben…
bir şeyi arıyorum durmadan.
+Neyi?
-Aşkı.
+Bulmak çok zor onu.
-Yüreğim öpücükleri arıyor.
Hoşçakal. Sonsuza dek arkadaşın olarak kalacağım.
Sayfa 25
Ama ne uğruna? Kendi kendime sorgulamadan duramıyordum.
Sayfa 107
"Hepsi çıldırmış, hiçbirinin aklı başında değil. Çok kor
kunç... çok rahatsız edici tavırlar."
Sayfa 116
Tüm dünya küçümsese de
Onun aşkı gibi hiçbir aşkla kalbim heyecanlanmaz
Kalbimi ümitsiz bir aşka soksa da
Başka hiçbir kalp onun aşkını kazanamaz.
Sayfa 241