Adına birşeyler söyleyebilecek kadar yutkunamadım acını, sevgilim. Bir gün yapabilirsem bunu, yine bir kitabın ilk ya da son sayfasında buluşacağız. Senin deyiminle bağırmak isterken susacağız.
Sevgilim... Bu satırlar senin için. Odamın duvarlarına astığım not kağıtlarından fazla kalbimde kapladığın yerin. Benim tüm cümlelerim, sana rağmen hâlâ sana dair.
-Kibrit.
Sayfa 382 - EphesusKitabı okudu
Sahur vakti kyk yemekhanesinde Nihat hoca açmışlardı.Uzaktım baya televizyona ama bir ara gözüme ilişti. Yutkunamadım. Çocukluğum,evim,ailem... her şey bir anda film şeridi... bunu da böyle romantize ettikten sonra sahurumuza devam ettik çok şükür. Allah kabul etsin:)
Yutkunamadım..
"Gönül yorgun düşerse, yürek dilsiz kalırmış."
İnsan herkese yetişir de, kendisine geç kalırmış...
Şu sıra haberlerde geçen sapık sucuyu duyan varmı tüylerim diken diken oldu, yutkunamadım o derece yani artık kimseye güven kalmadı eskiler böyle değilmiş büyüklerimiz diyor güven varmış insan ilişkilerinde en önemli şey şimdi bambaşka keşke eskisi gibi kalabilseydik insanlık bitmiş, hayvanlık başlamış.
Bu sefer kötü kurt yok...
Sofradan kalkarken yanımda durdu,Serhan'a baktı.''Ona kızma,vurma da sakın.O senin düşmanın değil,kardeşin.''
Yutkunamadım.Ömer...Ondan yaşça büyük abisine insanlık dersi veriyordu,hem de birkaç cümleyle derinden bir ifadeyle...Karşısındaki kişi bunu anlayacak kadar insan değildi ama Ömer ben ne olursa olsun buradayım diyordu.O buradaydı.
Elim titremeye başladığında zar zor aralık kalmış dudaklarımı kapattım.Serhan düz bir duruşla diğer elini Omer'in saçlarına daldırıp kafasını okşamaya başladı.''Yok aslanım bir şey yapmayacağım.Sen şimdi git güzelce uyu odanda,tamam mı?''
''Söz mü?Ona vurmayacaksın,değil mi?''
Deme öyle,
Sözler,küçük yüreklere ağır gelir,
Deme öyle,
Küçük yürekler büyük yürekler altında ezilir.
Serhan bir cevap veremezken acı acı güldüm çünkü onda o cesaret yoktu.Tutamayacağı sözler veremezdi.Güzel,sanırım tek iyi özelliği buydu.Buna bir son vermek isteyerek Ömer'in saçlarından öpüp kulağına fısıldadım.''Sen git odana,tamam mı?Ben de geleceğim birazdan.Sonra seninle hikaye kurmaca oynayacağız.Bu sefer kötü kurt yok.''
Sayfa 193Kitabı okudu
Bazılarımızın ömrü hayallerine kısa kalıyor, yutkunamadım.
Sayfa 120 - hep kitapKitabı okudu
“Şuradan bir kurtulayım...”
“Hep bunu derdin,” dedim. “Şuradan bir kurtulayım, seni de kurtaracağım.” Yutkunamadım. “Beni kurtarmadın, Viran. Beni neden orada tek bıraktın?” diye sorduğumda hareketleri yavaşladı. “Ben kurtarılmaya değer değil miydim?”
Boğazım düğüm düğüm oldu, Yutkunamadım. Ne yapacağımı bilemedim, sadece yazdım.
Ben anlatamadım, içimde biriktirdiğim Boğazımda düğüm düğüm olanları anlatamadım. Gülüşlerimin arasına sığındı gözyaşlarım Boğazımın ortasına, yumru oldu yutkunamadım Geceleri uyuyamadım.
Nefes dahi alamadım bazen Kimse anlamadı. Bende anlatmadım.
Yutkunamadım...
böyle bir kız değildin sen eskiden
sana ne yaptılar sana ne yaptılar
kirpiklerin ıslanıyor durup dururken
o sabah mı çıkmıştın bir gün önce mi
çok değişmişsin birden tanıyamadım
