Belki de o halde, sanal dediğimiz zaman aslında daha temeldir ve gerçek dediğimiz zaman ise evreni, olduğunu düşündüğümüz
biçimiyle tanımlamamızı kolaylaştırmak için uydurduğumuz bir kavramdır.
Evrenin nasıl başladığını Tanrı bilebilir ama biz şöyle ya da böyle başlamasına ilişkin belli bir neden bulamayız.
Evrenin gözlemleyebildiğimiz bu bölgesinde, milyon kere milyon kere milyon kere milyon kere milyon kere milyon kere milyon kere milyon kere milyon kere milyon kere milyon kere milyon kere milyon kere milyon (1 'den sonra seksen sıfır) kadar parçacık var. Bunlar nereden gelmişler acaba? Yanıtı şu: Tanecik kuramına göre, parçacıklar enerjiden, parçacık / karşıparçacık çiftleri biçiminde yaratılabilir.
Evrenin niçin tam bu biçimde başlamış olduğunu, bizim gibi varlıkları yaratmaya niyetlenmiş bir Tanrı'nın işi olmasının dışında, açıklamak çok zor olacaktı.
Biz aslında hiçiz...
Gözlemlenen evrendeki yaklaşık bin milyar yıldız kümesinden yalnızca biri olan sıradan bir sarmal yıldız kümesinin kenar bir mahallesindeki ortalama bir yıldızın etrafında dönen orta çapta bir gezegen...
Büyük patlamadan bir saniye sonraki genişleme hızı, yalnızca yüz bin milyarda bir oranında az olsaydı bile, evren daha bugünkü büyüklüğüne erişmeden çökmüş olurdu.
Her şeyi bizzat O yaratmış, ona bir düzen vermiş, belli bir ölçüyle (en ince ayrıntılarıyla birlikte) takdir etmiştir. 《Furkân suresi 2.âyet》Kitabı okudu
Erken kara delikler...
Böyle bir kara deliğin kütlesi, bir dağın,
santimetrenin milyonda birinin milyonda
birine, yani bir atom çekirdeğinin içerisine
sıkıştırılmış kütlesine eşittir.
Bir kara deliğin yok oluşu...
Einstein'ın E=mc2 denklemine göre (E enerji m kütle ve c ışık hızı), enerji kütleyle doğru
orantılıdır. Şu halde kara deliğin içine
doğru eksi enerji akışı onun kütlesini
azaltır.
•••
Bir kara deliğin kütlesi azaldıkça ısısı yükselecektir. Bu yüzden, kara delik kütle yitirdikçe ısı yayınlama hızı artacak.
•••
Sonuç olarak daha büyük hızla kütle yitirecektir. Kara deliğin kütlesi son derece küçüldüğünde ne olacağı ise pek açık değildir, ama en akla yakın tahmin milyonlarca hidrojen bombasına eşdeğer korkunç bir son patlamayla tamamen yok
olacağıdır.
...Bu saptamalar başka kişilerce de değişik
biçimlerde tekrarlandı. Hepsi de, kara deliklerin, ısısı kütlesine bağlı olarak, yani daha büyük kütle daha düşük ısıya karşı gelmek üzere, bir sıcak cisim gibi parçacıkve ışıma yayınlaması gerektiğini
doğrulamaktalar.
.
.
.
Nasıl oluyor da olay ufkunun içinden
hiçbir şeyin dışarıya kaçamayacağını
bildiğimiz halde, bir kara delik parçacık yayınlar gibi gözüküyor? Bunun yanıtı,
tanecik kuramının bize söylediğine göre,
parçacıkların kara deliğin içinden değil
fakat kara deliğin olay ufkunun hemen dışındaki "boş" uzaydan geldikleri biçimindedir. Bunu şu şekilde anlayabiliriz: "Boş" diye düşündüğümüz uzay tamamen boş olamaz çünkü o zaman içindeki çekim ya da elektromanyetik alan gibi bütün alanların tam tamına sıfır olması
gerekirdi.
Dönüşü olmayan yol :)
Olay ufku, kara delikten çıkmaya çabalayan ışığın uzay-zamanda izlediği yoldur, (ve hiçbir şey ışıktan hızlı gidemez.) Olay ufku için Dante'nin cehennemin kapısında söyledikleri geçerlidir: "Ey buradan içeri giren, tüm umudunu geride bırak."