Günlerden sonra bir gün,
Şayet sesimi farkedemezsen,
Rüzgârların, nehirlerin, kuşların sesinden,
Bil ki ölmüşüm.
Fakat yine üzülme, müsterih ol;
Kabirde böceklere ezberletirim güzelliğini,
Ve neden sonra
Tekrar duyduğun gün sesimi gökkubbede,
Hatırla ki mahşer günüdür
Ortalığa düşmüşüm seni arıyorum.
Cahit Sıtkı TARANCI
Sonra öğrendim bunun asla olmayacağını, insanların değişmeyeceğini ve onları kimsenin değiştiremeyeceğini ve bunun çabalamaya değmediğini!
Evet, böyledir!
Bazen okurum bazen dalar giderim. Düşünüyorum da bana neyin ne olduğunu söyleyecek hiç kimsem yok. İnsan bir şey görecek olsa sahiden gördü mü bilemiyor. Dönüp “Sen de gördün mü?” diye soramıyorsun. Emin olamıyorsun...